Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας

Οι πόρτες της ζωής

Δυο πόρτες έχει η ζωή ..ανοιξα μια και μπήκα στην άλλη! Και καλά να μπεις κάπου, έλα που τον τελευταίο καιρό, οι περισσότεροι μένουμε απ'εξω να κοιτάμε τις πόρτες! Πόρτες, οι οποίες τον τελευταίο καιρό, λόγω των ακατάπαυστων και συνάμα ραγδαίων αλλαγών στο κοινωνικο-οικονομικό και πολιτικό γίγνεσθαι, φαντάζουν όλο και πιο μεγάλες, απροσπέλαστες, θωρακισμένες! Είναι σαν εκείνες τις πόρτες που βλέπαμε όταν ήμασταν μικροί στα κινούμενα σχέδια, οι οποίες όλο και μεγάλωναν και απειλούσαν να πλακώσουν τον ήρωά μας!

Τι αντιπροσωπεύουν όμως για εμάς; Γιατί τις συναντάμε συνεχώς μπροστά μας; Αυτές οι πόρτες, δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι αποφάσεις μας! Αποφάσεις για την ζωή μας που όλο και περισσότερο δυσκολεύομαστε να πάρουμε γιατί φοβόμαστε. Φοβόμαστε να πάρουμε το ρίσκο της τελικής απόφασης. Αισθανόμαστε όλο και περισσότερο ανίκανοι να αποφασίσουμε και συχνά καταφεύγουμε σε φίλους και γνωστούς ζητώντας τη συμβουλή τους. Στην πραγματικότητα όμως, υποσυνείδητα, τους ζητάμε κάτι παραπάνω από την γνώμη και τη συμβουλή τους. Θα θέλαμε τόσο πολύ να πάρουν αυτοί την απόφαση για μας, έτσι ώστε αν τα πράγματα για κάποιο λόγο πάνε στραβά, να μην χρειαστεί να αναλάβουμε την ευθύνη των πράξεών μας!
Και αυτό γιατί γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι κάθε απόφαση, κάθε επιλογή έχει θετικές και αρνητικές συνέπειες. Κάθε απόφαση έχει ένα κόστος. Οι περισσότεροι όμως από εμάς, δεν έχουμε μάθει να αποδεχόμαστε τις αρνητικές συνέπειες των πράξεων μας. Δεν έχουμε μάθει να διαχειριζόμαστε τα λάθη μας. Γι'αυτό και κάθε φορά που οι αποφάσεις μας δεν έχουν την επιθυμητή έκβαση, χάνουμε τη γη κάτω από τα πόδια μας, αποκαρδιωνόμαστε και «πέφτουμε στα πατώματα»!
Το να «πέσουμε στα πατώματα» δεν είναι κακό, αρκεί να ξέρουμε πότε θα σηκωθούμε! Και «ξέρω» σημαίνει ότι έχω τον έλεγχο της σκέψης και των συναισθημάτων μου. Σημαίνει ότι σε κάθε αρνητική συνέπεια, μπορώ να βρω την θετική της πλευρά! Γιατί παντού υπάρχει κρυμμένη μια θετική πλευρά! Δυστυχώς όμως τις περισσότερες φορές η απογότευση της αποτυχίας δεν μας αφήνει να την δούμε.
Μη φοβάστε λοιπόν να ανοίξετε πόρτες στη ζωή σας. Γιατί σας διαβεβαιώ ότι πίσω τους κρύβονται εμπειρίες ζωής! Στη ζωή υπάρχουν πάντα τουλάχιστον δύο επιλογές: στην προκειμένη, μπορείτε να ανοίξετε ακόμα μια πόρτα ή να ζήσετε με το παράπονο ότι δεν την ανοίξατε ποτέ!
Αρθρο της Αννας Γιαννακοπούλου στο Dete.gr
Λήψη απο την είσοδο του Λατομείου-Μουσείου απολιθωμάτων στο Eichstatt της Γερμανίας.Φυσικό πάρκο Altmuhltal

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 11 μέλη

Προβολές: 82

Μέγεθος πλήρους προβολής

Ετικέτες;
Αγαπημένο 2 ατόμων

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"

Σχόλιο από τον/την dimitra kirgiannaki στις 3 Μάρτιος 2013 στις 19:48: Παρα πολυ καλη

Σχόλιο από τον/την marianto στις 3 Μάρτιος 2013 στις 19:34: Εξαιρετική ανάρτηση σε όλα Μιχάλη, δεν έχουμε μάθει να διαχειριζόμαστε τα λάθη μας γι αυτό και όταν οι αποφάσεις μας δεν έχουν επιθυμητή έκβαση χάνουμε τη γη κάτω απ΄τα πόδια μας και "πέφτουμε στα πατώματα".......όλα γίνονται για κάποιο λόγο σε αυτή τη ζωή.....ας έχουμε περισσότερη αισιοδοξία και δύναμη .....όλα θα περάσουν....ας ανοίξουμε περισσότερες και καλύτερες πόρτες στη ζωή μας....από εμάς τους ίδιους εξαρτάται τί θέλουμε!!!!

Σχόλιο από τον/την Ανδρέας Πολάκις στις 3 Μάρτιος 2013 στις 19:26: Πολύ καλή με πετυχημένο κάδρο, χρώμα και φωτισμό!!!

Σχόλιο από τον/την ΣΑΒΟΪΔΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Photography στις 3 Μάρτιος 2013 στις 18:25: Τελικά όλες η πόρτες έχουν εμπόδια εδώ τα Σκυλιά Να σε κατασπαράξουν. Και η καθημερινότητα το ίδιο !!!

Σχόλιο από τον/την sotiris sarantidis στις 3 Μάρτιος 2013 στις 18:10: πολύ αξιόλογο το άρθρο αλλά και η εικονοποίησή του!!!

Σχόλιο από τον/την DG (Δημήτρης) στις 3 Μάρτιος 2013 στις 17:15: Πολύ όμορφη !

Σχόλιο από τον/την Γιάννης Παπαϊωάννου στις 3 Μάρτιος 2013 στις 16:50: Εξαιρετική ανάρτηση!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Μαρία στις 3 Μάρτιος 2013 στις 16:38: Πάρα πολύ όμορφη Μιχάλη!!!!!

Σχόλιο από τον/την ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΤΣΟΣ στις 3 Μάρτιος 2013 στις 16:14: Θαυμάσια φωτογραφία....και υπέροχο άρθρο...Μπράβο Μιχάλη...

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 3 Μάρτιος 2013 στις 16:10: Φίλε μου Μιχάλη, είναι εντυπωσιακό το θέμα σου και στα δύο σκέλη! Τόσο εικαστικά όσο και στοχαστικά!

Πραγματικά, οι σκέψεις της Γιαννακοπούλου οδηγούν το μαχαίρι στο κόκαλο, μας βολεύουν ή όχι...