Firenze

αφιερωμένη στους φίλους και φίλες που αγαπούν την ιταλική μουσική, το ιταλικό σινεμά, τις μακαρονάδες, τις πίτσες, το καπουτσίνο, τη βέσπα, τη Ferrari, τα Trussardi, τη Monica Belucci, κάθε τι ιταλικό...

Παραθέτω την απάντησή μου στο σχόλιο της καλής μου φίλης Δήμητρας Κούκη.

''Στο μακρινό '76...Περνούσα πάντα βιαστικός, σχεδόν τρέχοντας, απο τις γέφυρες της όμορφης πόλης. Πρωτοετής φοιτητής Ιατρικής. Βιαζόμουν να προλάβω. Τα μαθήματα, το λεωφορείο, το φαγητό στη Mensa, το τηλέφωνο στους δικούς μου. Ένας άλλος Βέγγος! Εκατοντάδες τουρίστες δίπλα μου φωτογράφιζαν, έπιναν το καπουτσίνο τους, έκαναν ψώνια στα ακριβά μαγαζιά. Πάντα τα γκρουπ μου έκλειναν το δρόμο!
Πριν δυο χρόνια γύρισα στη Φλωρεντία, για μια ακόμη φορά, σαν τουρίστας. Φωτογράφιζα κι εγώ ανάμεσα στους Κινέζους, έπινα καμιά δεκαριά καπουτσίνο τη μέρα μαζί με τη γυναίκα μου, ψώνιζα (το κατά δύναμιν)
Τι δεν θα' δινα όμως να γύριζα το χρόνο πίσω!!! Να ξαναγίνω ο βιαστικός φοιτητής, ο φτωχούλης με τα πλούσια όνειρα!!!''