Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας

Τις αλήθειες ξεχώριζε σαν μανιτάρια

`
ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ
…
Να ψάχνεις πίσω από τα λόγια μας
Στη μελαγχολία των ματιών μας
Στους χτύπους της καρδιάς μας
Μόνο έτσι το δάσκαλο θα νιώσεις σύντροφό σου
Τις αλήθειες ξεχώριζε σαν μανιτάρια
Για να μην σε καταπιεί το ψέμα
Το μυαλό σου ακόνιζε στης δικαιοσύνης τον καημό
Κάντο στιλέτο ανατροπής,
Καρφί στο κορμί της αλλοτρίωσης
Λόγχη αμφισβήτησης, Ρωμαίου
Για να τρέξει νερό και αίμα
Από το πλευρό της σταυρωμένης κοινωνίας
Που θα ποτίσει σπόρους νέων ιδεών
Και αλήθειες που θα τις τραγουδάνε
Νέα χαρούμενα τραγούδια.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΟΤΑΜΙΑΝΟΣ
____________________

Η χθεσινή παγκόσμια ημέρα των εκπαιδευτικών με ώθησε να σας παρουσιάσω τον… φίλο μου τον Λευτεράκη, το λιλιπούτειο μέλος της χορωδίας. Είναι ο μικρός γιος του Σπύρου και της Γιούλης Λάμπρου, που μας γοήτευσε προχθές και στην ανάρτηση της Δήμητρας. Τον πέτυχα να ξαποσταίνει σ’ ένα σκαλάκι της Σπιναλόγκας και δεν μπορούσα να αντισταθώ…

ΕΔΩ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ Ο ΛΕΥΤΕΡΑΚΗΣ ΚΑΙ Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΑΝΟΙΞΑΝ ΤΗ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ: