Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας

Τις αλήθειες ξεχώριζε σαν μανιτάρια

`
ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ
…
Να ψάχνεις πίσω από τα λόγια μας
Στη μελαγχολία των ματιών μας
Στους χτύπους της καρδιάς μας
Μόνο έτσι το δάσκαλο θα νιώσεις σύντροφό σου
Τις αλήθειες ξεχώριζε σαν μανιτάρια
Για να μην σε καταπιεί το ψέμα
Το μυαλό σου ακόνιζε στης δικαιοσύνης τον καημό
Κάντο στιλέτο ανατροπής,
Καρφί στο κορμί της αλλοτρίωσης
Λόγχη αμφισβήτησης, Ρωμαίου
Για να τρέξει νερό και αίμα
Από το πλευρό της σταυρωμένης κοινωνίας
Που θα ποτίσει σπόρους νέων ιδεών
Και αλήθειες που θα τις τραγουδάνε
Νέα χαρούμενα τραγούδια.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΟΤΑΜΙΑΝΟΣ
____________________

Η χθεσινή παγκόσμια ημέρα των εκπαιδευτικών με ώθησε να σας παρουσιάσω τον… φίλο μου τον Λευτεράκη, το λιλιπούτειο μέλος της χορωδίας. Είναι ο μικρός γιος του Σπύρου και της Γιούλης Λάμπρου, που μας γοήτευσε προχθές και στην ανάρτηση της Δήμητρας. Τον πέτυχα να ξαποσταίνει σ’ ένα σκαλάκι της Σπιναλόγκας και δεν μπορούσα να αντισταθώ…

ΕΔΩ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ Ο ΛΕΥΤΕΡΑΚΗΣ ΚΑΙ Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΑΝΟΙΞΑΝ ΤΗ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ:

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 11 μέλη

Προβολές: 153

Μέγεθος πλήρους προβολής

Ετικέτες;
Άλµπουµ: Ανθρωποείδωλο
Αγαπημένο 1 ατόμου

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"

Σχόλιο από τον/την dimitra kirgiannaki στις 9 Οκτώβριος 2012 στις 14:04: αυτη δεν την ειχα δει παρα πολυ ομορφο πορτραιτο

Σχόλιο από τον/την Κλεοπάτρα Μανωλιού στις 8 Οκτώβριος 2012 στις 1:27: Πάρα πολύ όμορφη φωτογραφία και στίχοι!!! Ο Λευτεράκης πολύ γλυκό παιδί...

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 7 Οκτώβριος 2012 στις 21:29: Σ' ευχαριστώ, Άρια!

Σχόλιο από τον/την Αριστέα Μαρούντα στις 7 Οκτώβριος 2012 στις 21:11: Υπέροχη !!!!

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 7 Οκτώβριος 2012 στις 20:15: Καλωσόρισες, Κατερίνα! Ευχαριστώ πολύ για τις σκέψεις που κατέθεσες!

Σχόλιο από τον/την katerina xatziavramoglou στις 7 Οκτώβριος 2012 στις 19:05: Γλυκύτατο, σκεφτικό βλέμμα, που αν και δεν γνωρίζει τι συμβαίνει γύρω του , το οσμίζεται θαρρείς και κάθεται να πάρει ανάσες για το μέλλον!

Πανέμορφο το πορτραίτο σου, με εξαιρετικούς στίχους, υπέροχα δεμένους με το θέμα σου! Μπράβο σου!

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 7 Οκτώβριος 2012 στις 18:48: Χρήστο, πολύ γλαφυρός ο λόγος σου! Σ' ευχαριστώ!

Σχόλιο από τον/την Charlie Bravo στις 7 Οκτώβριος 2012 στις 15:01: Αυτό το γλυκό μαναράκι πούθε τό φεραν τα σκαλιά και κάθισε λιγάκι να ξαποστάσει;

Φίλε Γιάννη, πως να αντισταθείς σ΄αυτό το βλέμμα, σ' αυτή την παιδική αθωότητα; Δεν θα ήταν δίκαιο μόνος σου να χαρείς μια τέτοια σκηνή, πρέπει να την μοιραστείς με φίλους και συναδέλφους και πολύ καλά έκανες και πήρες μαζί σου αυτή την όμορφη και τρυφερή εικόνα με ένα και μόνο απλό πάτημα στον φωτοφράκτη της μηχανής σου.