Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας

Όχι πια δάκρυα για τη Στέλλα...

`
Είναι οι μαντινάδες που έγραψα ταξιδεύοντας για την Κρήτη και οι οποίες έγιναν δεκτές με βαθιά συγκίνηση αλλά και ενθουσιασμό από τον Δημήτρη, την Ελένη και όλους τους δικούς τους! Τις δημοσίευσαν και στον τοπικό τύπο, γιατί σε αυτό το μοτίβο, με αυτή τη στάση ορθόδοξης «χαρμολύπης» και «κρητικής ματιάς» επιθυμούν να κινηθούμε όλοι μας πλέον απέναντι στο ταξίδι της γλυκιάς μας φίλης κοντά στην Υπεραγία Θεοτόκο, η οποία «μετέστη πρὸς τὴν ζωήν, μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς».
Η Στέλλα, επίσης, εκτός από τον σεβαστό αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ. Ειρηναίο, όλη την ηγεσία του τόπου και το μισό Ηράκλειο που έφερε στον αποχαιρετισμό της, σύσφιξε τις σχέσεις μας και στο Φ.Τ., σμίγοντας εκεί τον Γιώργο Τσούμπα με την Καίτη Κουναλάκη, τη Δήμητρα Γενετζάκη, τον Γιώργη Ανδρουλάκη, τον Σωτήρη Γκουγκούση, εμένα και ίσως κι άλλους που δεν είδαμε.

ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΖΩΗ ΤΗΣ ΣΤΕΛΛΑΣ

Ένιωθε μόνος ο Χριστός
χωρίς την Παναγίτσα
και κάλεσε στον Ουρανό
γι’ άγγελο τη Στελλίτσα!

Μες στο Δεκαπενταύγουστο,
προτού η Παρθένος φύγει,
στέλνει την κόρη προπομπό
-φαίνεται πως επείγει…

Στήνουν οι άγγελοι χορό
και της φωνάζουν «έλα»,
νιώθουν σαν δώρο του Θεού
να υποδεχτούν τη Στέλλα!

Στον ιερό παιδότοπο
σου έχουν την πρώτη θέση,
για σένα, το αρκουδάκι σου
και ό,τι άλλο σ’ αρέσει!

Θα παίζεις με τις φίλες σου,
θα βρεις και τη Δανάη*,
εκεί κάθε παιδί γελά,
κανένα δεν πονάει!

ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ

_________________

* Ίσως οι παλιότεροι φίλοι να θυμάστε ότι η στενή γνωριμία μου με τον Δημήτρη –και στη συνέχεια αδελφική σχέση των οικογενειών μας– είχε αρχίσει, όταν μου ζήτησε από το Λονδίνο να κάνω ανάρτηση και να προσευχηθούμε όχι για το δικό του παιδί, αλλά για τη φίλη της Στελλίτσας, τη Δανάη από την Πάτρα, που νοσηλευόταν μαζί της. Εκείνη «έφυγε» ήδη τα Χριστούγεννα και έμεινε χωρίς αποδέκτη το ένα cd με χριστουγεννιάτικα τραγούδια που είχα στείλει στα δύο αγγελούδια…
http://tsoumpasphotogallery.ning.com/photo/2662096:Photo:1727478?context=album&albumId=2662096%3AAlbum%3A758195

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 8 μέλη

Προβολές: 325

Μέγεθος πλήρους προβολής

Ετικέτες;
Άλµπουµ: Ανθρωποείδωλο
Αγαπημένο 2 ατόμων

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 20 Αύγουστος 2012 στις 8:32: Σ' ευχαριστώ, καλή μου Ματίνα! Κάθε σχόλιο προσθέτει δύναμη σε όλους μας!

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 12 Αύγουστος 2012 στις 10:35: Κώστα μου, να είσαι καλά για τις ευαισθησίες σου! Σιγά που έκανα τίποτα! Όπως ξαναείπα, ο Δημήτρης και η Ελένη στήριξαν πιο πολύ εμένα παρά εγώ αυτούς... Είναι καρδιές από μάλαμα!

Κάνω και τον συνειρμό και ανεβάζω τη "Νεράιδα" του Μάλαμα, το αγαπημένο της Στέλλας μας:

Σχόλιο από τον/την Kostas Popis στις 12 Αύγουστος 2012 στις 7:40: Γιάννη, ό,τι και να πω, είναι λίγο! στάθηκες δίπλα τους σαν αδελφός, πόνεσες σαν πατέρας, μας δίδαξες όλους εμάς τι θα πει συμπαράσταση, τι θα πει συμπόνια! νάσαι πάντα καλά!

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 12 Αύγουστος 2012 στις 0:22: Βασίλη μου, σ' ευχαριστώ πολύ!

Για τα like ευχαριστώ, Ιωάννα και Δημήτρη!

Σχόλιο από τον/την ΒΑΣΙΛΗΣ . Λ στις 11 Αύγουστος 2012 στις 20:03: Εξαιρετική αφιέρωση στο Αγγελάκι μας Γιάννη Να είσαι πάντα καλά !!!

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 11 Αύγουστος 2012 στις 18:36: Γλυκιά μου Δήμητρα, με συγκινεί και με τιμά πολλαπλώς ο λόγος σου, αλλά από τη Στέλλα και σύσσωμη την οικογένειά της ΕΓΩ ΚΕΡΔΙΣΑ! Είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο συναίσθημα αυτό που μένει σαν άθροισμα των μηνών αυτών! Και είμαι σίγουρος ότι θα ανανεώνεται ες αεί με ποικίλους τρόπους και ευκαιρίες εις μνήμην της...

Εσύ, καλή μου, για όποιον ξέρει κι εσένα καλά, έχεις προσφέρει επίσης πάρα πολλά και θα ακολουθήσουν κι άλλα.

Να σ' ευχαριστήσω, επ' ευκαιρία, και για τη βελτίωση της σημερινής μου φωτογραφίας, αφού έσβησες τα... καλώδια που διέρχονταν στο... Περιβαλλοντικό μας Πάρκο!

Σχόλιο από τον/την ΔΗΜΗΤΡΑ στις 11 Αύγουστος 2012 στις 18:29: Αγαπημένη για πάντα!!!! φυσικά!!!!

Σχόλιο από τον/την ΔΗΜΗΤΡΑ στις 11 Αύγουστος 2012 στις 18:28: Εξαιρετικά παρήγορα (όσο γίνεται δηλαδή) τα όσα βλέπω εδώ, από πάνω μέχρι κάτω, είσαι θησαυρός Γιάννη για όσους σε ξέρουν καλά και δεν σταματάς να το δείχνεις ούτε λεπτό! εύχομαι η δοτικότητα και η καλοσύνη σου να απαλύνουν τον πόνο της οικογένειας του Δημήτρη!!!

Απο μένα ό,τι θέλετε!!!!!

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 11 Αύγουστος 2012 στις 18:15: Κατερίνα μου, έτσι -καλώς ή κακώς- αισθάνθηκα κι εγώ. Ιδιαίτερα για κάποιους φίλους και φίλες, όπως εσύ που ξέρω πόσο προσευχήθηκες για τη Στέλλα μας και θα ήθελες διακαώς να είσαι εκεί.

Σ' ευχαριστώ πολύ και εκμέρους της οικογένειας!

Σχόλιο από τον/την katerina xatziavramoglou στις 11 Αύγουστος 2012 στις 17:01: Γιάννη, εκτός του ότι εκπροσώπησες με την παρουσία σου την οικογένειά σου εκείνη την ύστατη στιγμή, αισθάνομαι ότι εκπροσώπησες και όλους εμάς τους φίλους του Φ.Τ, σαν συνδετικός κρίκος !!!

Ειλικρινά εναι απερίγραπτο αυτό που αισθάνομαι!

Να είσαι καλά που στέκεσαι κοντά στους γονείς που έχουν ανάγκη απο κάθε είδους στήριξη! Μπράβο σου!