Το σύμβολο της δύναμης και της υπεροχής

Το βερβερικό λιοντάρι (Panthera leo leo) επίσης γνωστό και ως λιοντάρι του Άτλαντα ή λιοντάρι της Νουβίας είναι ένα υποείδος του λιονταριού που εξαφανίστηκε από την άγρια φύση ή και ολοκληρωτικά τον 20ό αιώνα.
Το βερβερικό λιοντάρι κατανεμόταν στη Β.Αφρική από το Μαρόκο μέχρι την Αίγυπτο.
Το τελευταίο άγριο βερβερικό λιοντάρι πυροβολήθηκε το 1922 στην οροσειρά του Άτλαντα (εκεί που περπάτησα πρόσφατα ). Μερικοί πιστεύουν ότι το βερβερικό λιοντάρι έχει εξαφανιστεί και από την αιχμαλωσία. Παρ' όλα αυτά πιθανά βερβερικά λιοντάρια έχουν σημανθεί σε γνωστούς ζωολογικούς κήπους και στα τσίρκα τις τρεις τελευταίες δεκαετίες.Το βερβερικό λιοντάρι σε σχέση με τα άλλα λιοντάρια της Αφρικής παρουσιάζει μερικές διαφορές που δικαιολογούν την κατάταξή του ως υποείδος.
Πρώτα από όλα το μέγεθός του το χαρακτηρίζει ως το μεγαλύτερο από όλα τα άλλα λιοντάρια με αναφορές για 3,3 μέτρα μήκος για όχι λίγα αρσενικά.'Ύστερα έρχεται το βάρος με αναφορές για 180-270 κιλά για τα αρσενικά και 120-180 κιλά για τα θηλυκά.Η χαίτη επίσης, πυκνή και με μαύρο χρώμα καταλήγει μέχρι την κοιλιά και διαφέρει από αυτήν των κεντροαφρικανικών λιονταριών ως προς το τελείως μαύρο χρώμα και την πυκνότητά της. Στην άγρια φύση το βερβερικό λιοντάρι τρεφότανε με βερβερικά ελάφια, καμήλες .Όταν συνεπώς αυτά μετακινήθηκαν λόγω της σταδιακής μείωσης του περιβάλλοντος ,το λιοντάρι τα ακολούθησε στα αφιλόξενα βουνά του Άτλαντα όπου ούτε τα φυτοφάγα ούτε τα σαρκοφάγα επιβίωσαν Το βερβερικό λιοντάρι έχει επιδράσει καταλυτικά στη βόρειο αφρικανική τέχνη. Αιγύπτιοι, Νούβιοι, Καρχηδόνιοι και Μακεδόνες άποικοι το απεικόνισαν αμέτρητες φορές στην τέχνη τους. Αμέτρητες παραστάσεις λιονταριών έχουν βρεθεί στους τάφους των φαραώ και σε αιγυπτιακά αγγεία.Οι Νούβιοι το θεοποίησαν, ενώ οι Καρχηδόνιοι το σέβονταν μα και το κυνηγούσαν σε πολυτελή κυνήγια ενώ οι Μακεδόνες το αντιμετώπιζαν καθαρά ως κυνηγετικό προϊόν.