Κάποτε εκεί Φοιτούσα....

Σχόλιο

Σχόλιο από τον/την Αργυρίου Χρήστος στις 11 Μάιος 2012 στις 20:44

Βασίλη σε ευχαριστώ πολύ,σε ευχαριστώ που με εχεις ...πιάσει!!!

Σχόλιο από τον/την ΒΑΣΙΛΗΣ . Λ στις 11 Μάιος 2012 στις 20:13

Όλα μπορούν να μας τα πάρουν εκτός απο τις αναμνήσεις μας Χρήστο

Και ειδικά αυτές που αγκαλιάζουν το γλυκό πουλί της νιότης

Κατάφερες και μας μετέφερες όλα αυτά τα τρυφερά χρόνια φίλε

Πολύ καλή και για τα δικά μου μάτια !!!

Σχόλιο από τον/την Αργυρίου Χρήστος στις 11 Μάιος 2012 στις 15:18

Ελσα ευχαριστώ για το ομορφο σχόλιό σου!Μπορούμε Ελσα δεν γίνεται αλλοιώς,διαφορετικά η ζωή θα μας προσπεράσει!!!

Σχόλιο από τον/την Αργυρίου Χρήστος στις 11 Μάιος 2012 στις 13:57

Πρέπει να βρούμε την ακρη του νήματος φίλε Θοδωρή και να δούμε τι στο διάολο πήγε λάθος.....Σε ευχαριστώ για το γεμάτο ουσία σχόλιο!!!

Σχόλιο από τον/την Ted Athan-asopoulos στις 11 Μάιος 2012 στις 13:24

Είμαι σίγουρος ότι, με μια τόσο όμορφη φωτογραφία, που ξυπνά μνήμες από το μακρινό χθες, ασφαλώς και θα συγκινήσεις τη φίλη σου, και φίλη μας, Κλεοπάτρα, όσο κι αν οι δυσκολίες της εποχής "γκρίζαραν" και γέμισαν λίγο, με αποστροφή,  αυτές τις μνήμες...

Πάντως εσύ, φίλε Χρήστο, δεν παραλείπεις, με  κάθε ευκαιρία, να επιστρέφεις στον τόπο του ...εγκλήματος, καθώς βλέπω...

Ted

Σχόλιο από τον/την Αργυρίου Χρήστος στις 11 Μάιος 2012 στις 9:50

Γιωργάρα μου την καλημέρα μου πρώτα!Υπέροχο το βιντεάκι σου!Πήγαν ολα τέλεια χθές ,πήρα και εικόνες!Εχω και για σένα!Θα δείς!Χαχα...

Σχόλιο από τον/την Γιώργος Νικολαΐδης στις 11 Μάιος 2012 στις 9:31

Αααα! Ξαναπήγες στα παλιά λημέρια Χρήστο!! Εχω κι' εγώ έντονες αναμνήσεις απ' αυτά τα μέρη!


Σχόλιο από τον/την Αργυρίου Χρήστος στις 11 Μάιος 2012 στις 9:01

Καλά βρέ Φιλενάδα το κτήριο σου δείχνω εγώ?Αυτό βλέπεις!Καμμιά φωτό οσο ομορφη και αν ειναι δεν μπορεί να αποδώσει ομορφες στιγμές και αναμνήσεις!Την καλημέρα μου!

Σχόλιο από τον/την Κλεοπάτρα Μανωλιού στις 11 Μάιος 2012 στις 8:51

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Χρήστο, για την αφιέρωση.    Θα ήθελα μόνο να σου πω, ότι με συγκινεί η αφιέρωση, όχι το κτήριο.  Εκεί φοίτησα, με αφάνταστη φτώχεια,  χωρίς δυνατότητα- δικαίωμα χαλαρότητας στο διάβασμα. Δεν είχα τη δυνατότητα του καθημερινού ..."καφέ".  Θα συμφωνήσω με τη Ντίνη, θυμάμαι με πολλή τρυφερότητα και συγκίνηση κάποιους συμφοιτητές. Και τώρα όσες φορές πάω στη Θεσσαλονίκη, δεν περνώ από εκεί.

Την  κρατώ στις αγαπημένες μου, μόνο και μόνο για την αφιέρωσή σου, με τις θερμές ευχαριστίες μου.

Σχόλιο από τον/την dimitra kirgiannaki στις 11 Μάιος 2012 στις 8:27

πριν 5-6 χρονια δλδ...το ξεραμε βρε..

• ‹ Προηγούμενο
• 1
• 2
• Επόμενο ›
• Σελίδα