Οι Αγροί και τα ...Σκουλήκια!

Σχόλιο

Σχόλιο από τον/την Αργυρίου Χρήστος στις 27 Απρίλιος 2012 στις 15:37

Γιώργο στην φωτοαφιέρωσή  μου της 31/12/2011 ΄Για τον φίλο μου...΄τον Βασίλη Λιαλιάο παραθέτω ενα προσωπικό μου βίωμα για τις αδυναμίες των ανθρώπων!Νομίζω οτι δύσκολα μπορεί να ξεφύγει κανείς απο αυτές.Τό θέμα ειναι να το προσπαθήσεις  και προπαντός να μην θίγεις τον υπόλοιπο περίγυρό σου!!!

Σχόλιο από τον/την Giorgos Tsoumpas Photography στις 27 Απρίλιος 2012 στις 15:24

Μου δίδεις χαρά,κατά πρώτον για την πραγματοποίηση των περισσοτέρων στόχων σου και κατά δεύτερον για την προσπάθεια που θα καταβάλεις και τώρα.

Γιά ρίξε και μιά ματιά,πρίν ξεκινήσεις Φίλε Χρήστο,στα δάκτυλα των χεριών σου....!Εάν τα βλέπεις "ίσα-ίδια",ενημέρωσε με σε παρακαλώ.Εάν δεν τα βλέπεις όμως,τότε...ξεκίνα.

Σε εκτιμώ να ξέρεις Φίλε!

Σχόλιο από τον/την Αργυρίου Χρήστος στις 27 Απρίλιος 2012 στις 15:13

Μάλιστα,μάλιστα αλλη μια πολύ σημαντική παρουσία και με ταυτόχρονη εναρμονιση συγκεκριμένων απόψεων!Με συγκινείς ιδιαίτερα Γιώργο και δέχομαι τις συμβουλές σας με μεγάλη ευχαρίστηση!Θα προσπαθήσω να τα καταφέρω κυρίως για τον εαυτό μου,γιατί εξ΄αλλου σε αυτήν την φάση της ζωής μου εχω καταφέρει τους περισσότερους στόχους που ειχα θέσει!!!

Σχόλιο από τον/την Giorgos Tsoumpas Photography στις 27 Απρίλιος 2012 στις 14:56

Ο φίλος Θοδωρής έγραψε τα ακόλουθα τα οποία επικροτώ Φίλε Χρήστο!

"Αναχαίτισε και αναθεώρησε τον κόσμο των συναισθημάτων σου, εναρμόνισέ τα με τα τωρινά δεδομένα, υπεράσπισε με πάθος ό,τι κρύβεις ερμητικά κλεισμένο μέσα σου, μπες μέσα στα "μαγαζιά" και μην εμπιστεύεσαι τις βιτρίνες και "ονειρέψου, αισιόδοξα, σα να πρόκειται να ζήσεις για πάντα και ζήσε σα να πρόκειται να πεθάνεις αύριο"... "

Χαίρομαι ιδαίτερα που σε ξαναβλέπω!!!!!

Σχόλιο από τον/την Αργυρίου Χρήστος στις 27 Απρίλιος 2012 στις 14:43

Φίλοι μου σας ευχαριστώ για τα θερμά και ουσιαστικά σας σχόλια!Ted σε ευχαριστώ ιδιαίτερα γιατί επιασες την φωτογραφία μου απο ολες τις πλευρές της!Και εγώ νομίζω οτι αυτήν την φωτό της Ελληνικής Υπαίθρου μπορείς να την δείς απο διάφορες πλευρές της!Ακόμη και απο το πανάκριβο σκαπτικό μηχάνημά της!Ομως εκείνο που και εγώ ηθελα να καταδείξω ηταν το σκουληκιασμένο σώμα της Ελληνικής Κοινωνίας μας,το οποίο εχουμε υποχρέωση στους εαυτούς μας πρώτα και μετά στα παιδιά μας να προσπαθήσουμε τουλάχιστον να καθαρίσουμε,ο καθένας με οσες δυνάμεις εχει!Θοδωρή σε ευχαριστώ με την ψυχή μου για το υπέροχο σχόλιο σου και σου ειμαι ευγνώμων που εισαι φίλος μου!!!

Σχόλιο από τον/την Ted Athan-asopoulos στις 27 Απρίλιος 2012 στις 14:07

Φίλε Χρήστο, αγνέ και ανυποψίαστε.

Mόλις πριν από λίγο, επιστρέφοντας από το παραδεισένιο Ρίο, που με περιμένει και το περιμένω απ' την Πρωτομαγιά, με ανέμενε η φωτογραφία σου, αφιέρωση-έκπληξη !!! Και το υπογραμμίζω αυτό, γιατί δε "γουστάρω" τα "δήθεν" surprise, με τις στημένες σκηνοθεσίες, που γελοιοποιούν σκηνοθέτες και συνεργάτες...

Προσπάθησα, στα φτωχά μέτρα των δυνατοτήτων μου, να την αποκρυπτογραφήσω, χωρίς κανένα άλλο βοηθητικό στοιχείο, πέρα από αυτά που βλέπω και που, με την αχαλίνωτη φαντασία μου, φαντάζομαι, και το εννοώ. Άλλωστε, με αποτρέπεις, εμφαντικά, να ζητήσω κάποιες επιπρόσθετες εξηγήσεις.

Πρώτα απ' όλα, εξαφανίστηκες από την "πιάτσα" απότομα και επανήλθες απότομα, χωρίς ούτε ένα σχετικό διάγγελμα ή, έστω, ένα "δελτίο τύπου" απουσίας-παρουσίας, όπως ...συνηθίζεται. Μόνη σου δικαιολογία, και σε συγχωρώ γι' αυτό, η ασχετοσύνη σου σε θέματα δημόσιων σχέσεων.

Κι έρχομαι στην όμορφη φωτογραφία σου, από τη γεωργική ελληνική ύπαιθρο, με τα δυο της σκέλη.

Τα χωράφια και τα σύγχρονα βοηθητικά στην καλλιέργεια μηχανήματα, έτοιμα να δράσουν,όπως ήδη βλέπω ότι έχουν αρχίσει, τα βλέπω-τι πιο ρεαλιστικό...

Βλέπω και κάποιους φτερωτούς φίλους, να ψάχνουν, ανυποψίαστοι, τον επιούσιο  στα φρεσκοοργωμένα χώματα-τι πιο φυσιολογικό...

Απ' το δεύτερο σκέλος της δε βλέπω τίποτα, απλώς φαντάζομαι. Και φαντάζομαι κάποια ατελή ασπόνδυλα, αποκρουστικά και με αντιπαθητική όψη, που ζουν σε σκοτεινές υπόγειες στοές και λασπόνερα,  κυκλοφορώντας τη νύχτα, μαζί με τα φαντάσματα, ψάχνοντας για "θύματα" της τροφής τους, έρποντας και γλείφοντας, που τα φέρνουν στο εκτυφλωτικό φως της ημέρας τα υνιά των τρακτέρ, αποκαλύπτοντας τη γύμνια τους.

Και, συνειρμικά, φαντάζομαι και κάποιες αξιολύπητες ανθρώπινες υπάρξεις, που εξίσου, γλοιώδεις, σιχαμερές και χαμερπείς, κυκλοφορούν δίπλα μας, συμπεριφερόμενες κατά τρόπο υπόγειο, παραπλανητικό και ύπουλο, οδηγώντας σε μονοπάτια ηλιθιότητας και γραφικότητας, προκαλώντας γέλιο και οίκτο...

Αν δεν ερμήνευσα σωστά τη φωτογραφία σου, φίλε μου, συγγνώμη. Ως εδώ μπορούσα,τουλάχιστον, τώρα...

Και, τέλος, μια φιλική συμβουλή : Αναχαίτισε και αναθεώρησε τον κόσμο των συναισθημάτων σου, εναρμόνισέ τα με τα τωρινά δεδομένα, υπεράσπισε με πάθος ό,τι κρύβεις ερμητικά κλεισμένο μέσα σου, μπες μέσα στα "μαγαζιά" και μην εμπιστεύεσαι τις βιτρίνες και "ονειρέψου, αισιόδοξα, σα να πρόκειται να ζήσεις για πάντα και ζήσε σα να πρόκειται να πεθάνεις αύριο"...

Ted

Σχόλιο από τον/την Γιώργος Νικολαΐδης στις 27 Απρίλιος 2012 στις 13:29

Κάτι ξέρουν οι γλάροι και μαζεύτηκαν όλοι στην τελευταία αυλακιά! Θαυμάσια εικόνα Χρήστο!! 

Σχόλιο από τον/την 2qlnazx4b9f3e στις 27 Απρίλιος 2012 στις 10:48

πολυ  ομορφο καδρο!

Σχόλιο από τον/την Γιώργης Α στις 27 Απρίλιος 2012 στις 10:26

¨Δρυός πεσούσης..." Πολύ ωραία Χρήστο!

Σχόλιο από τον/την dimitra kirgiannaki στις 27 Απρίλιος 2012 στις 8:37

καλωσηρθες πισω χρηστο...καλημερα!

• ‹ Προηγούμενο
• 1
• 2
• 3
• Επόμενο ›
• Σελίδα