ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΠ’ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ, ΘΕ ΝΑ ΣΕ ΒΡΩ ΘΕΕ ΜΟΥ !!!

Τι είναι ο Εσώτερος Δρόμος;
Είναι ο δρόμος προς το Θεό, τον Πατέρα μας, μαζί με το Χριστό, το Λυτρωτή μας. Ο Εσώτερος Δρόμος, τον οποίο μας κατέδειξε ο Ιησούς, ο Χριστός, μέσω της επί του Όρους Ομιλίας που εβίωσε ο ίδιος παραδειγματικά, σύμφωνα με τα λόγια: η βασιλεία του Θεού είναι μέσα μας.
Πρώτοι στόχοι του Εσώτερου Δρόμου
Πολλοί από εμάς βαδίζουν αυτό το δρόμο, για να συνειδητοποιήσουν πάλι τη θεϊκή τους κληρονομιά. Εκείνο που θα μάθουμε σ’ αυτό το δρόμο είναι η απελευθέρωση από την επιθέσεις, από το μίσος, το φθόνο, την έχθρα, από την εξαπάτηση των άλλων κ.τ.λ. Θα γίνουμε όλο και πιο ευτυχισμένοι, χαρούμενοι, ελεύθεροι, υγιείς και θα μπορέσουμε να πάρουμε στο χέρι τη ζωή μας, για να γίνουμε αυτεξούσιοι. Τότε το όφελος θα είναι η αυτοπεποίθηση, αλλά όχι η αλαζονεία. Θα είναι πολύ καλύτερα για μας τα πράγματα σε σχέση με τον προϊστάμενό μας, με τους και τις συναδέλφους μας, διότι δεν θα βλέπουμε μόνο τα λάθη τους, αλλά και τα δικά μας. Στην οικογένεια θα υπάρχει όλο και περισσότερη ειρήνη και σύμπνοια. Με λίγα λόγια θα τα πάμε καλύτερα από μέρα σε μέρα.
« Ας Αναγνωρίσουμε και αντιληφθούμε, ιδιαίτερα στην υλιστική αυτή εποχή, πως ο Εσώτερος Δρόμος είναι αναγκαίος. Ο Εσώτερος Δρόμος είναι κατά κάποιον τρόπο ο δρόμος απελευθέρωσης από τα βάρη που βρίσκονται μέσα στην ψυχή... Αν βαδίζουμε λοιπόν σ' αυτό το δρόμο ανιδιοτελώς - αυτό σημαίνει ότι η αγάπη προς τον Πατέρα είναι το ουσιώδες για να ελευθερωθούμε από τις επιβαρύνσεις, και για να πλησιάσουμε στο Θεό, τον αιώνιο Πατέρα μας - τότε θα προχωρήσουμε βήμα προς βήμα πάνω στον Εσώτερο Δρόμο. Ο Εσώτερος Δρόμος σημαίνει: αναγνώρισε τον εαυτό σου και τακτοποίησε μαζί με το Χριστό το αμαρτωλό σου, έτσι που να έρχεσαι όλο κι πιο κοντά στον Αιώνιο, το Εσώτερο Φως. Ο Εσώτερος Δρόμος είναι λοιπόν, μια σχολή ζωής, στην οποία κάθε μαθητής αναγνωρίζει τον εαυτό του. Η αυτογνωσία είναι αναγκαία, διότι μόνο όταν ο μαθητής αναγνωρίζει τα λάθη του - δηλαδή το αμαρτωλό του - και βαδίζει το δρόμο της μεταμέλειας μέσα από την καρδιά του, της παράκλησης για συγνώμη, της συγχώρεσης, της επανόρθωσης και όταν δεν κάνει πλέον εκείνο το λάθος που αναγνώρισε, δηλαδή εκείνη την αμαρτία, εξαγνίζεται η ψυχή.