τικ τακ...τικ τακ...

Σχόλιο

Σχόλιο από τον/την dimitra kirgiannaki στις 17 Φεβρουάριος 2012 στις 15:29

ευχαριστω ντινη μου!

Σχόλιο από τον/την dini στις 17 Φεβρουάριος 2012 στις 15:23

μου αρεσουν τα χρωματα του που τονιζονται λογω του άτονου φόντου!!!

Σχόλιο από τον/την dimitra kirgiannaki στις 17 Φεβρουάριος 2012 στις 14:01

ελενη μου ευχαριστω παρα πολυ..

Σχόλιο από τον/την dimitra kirgiannaki στις 17 Φεβρουάριος 2012 στις 12:48

ευχαριστω δημητρη μου!!

Σχόλιο από τον/την DG (Δημήτρης) στις 17 Φεβρουάριος 2012 στις 12:44

Όμορφη φωτο, αλλά και οι στίχοι !

Σχόλιο από τον/την dimitra kirgiannaki στις 17 Φεβρουάριος 2012 στις 12:27

χαχαχα τα μαγευω τα πουλια...εισαι Θεος...δυο ποζες μου εδωσε μια αυτη κ μια του πωπου του...κ εφυγε ο αλητης...κ φυσικα συχναζω στο κατηχητικο...γιατι ολα πρεπει να τα κανουμε ευχαριστω πολυ για το ομορφο ποιημα...

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 17 Φεβρουάριος 2012 στις 12:25

Εξαιρετικός ο κολλητός σου ο σπούργος! Τα μαγεύεις τα πουλάκια!

Και, επειδή συχνάζεις, στο Κατηχητικό, θα σε συγκινήσει αυτό:

Ο φίλος μου ο σπουργίτης

Εμβλέψατε εις τα πετεινά του ουρανού, ότι δεν σπειρουσιν, ουδέ θερίσουσιν, ουδέ συνάγουσιν εις αποθήκας και ο Πατήρ σας ο ουράνιος τρέφει αυτά (Ματθ. 6:26)

Μη φοβηθήτε λοιπόν, πολλών στρουθίων διαφέρετε σεις (Ματθ. 10:31)

Είχα ένα φίλο αλήτη

που περνούσε από το σπίτι

κάπου κάπου για βεγγέρα

να μου πει μια καλησπέρα.

την τραγιάσκα του στραβά

μαυρογκρίζα και καφιά

και κουστούμι πάντα ίδιο

και με μπόρα και με ήλιο.

Δίχως "μέλλον", δίχως στέγη,

πάντα σφύριζε με κέφι!

Δίχως έγνοιες και σκοτούρες

όσα πάνε κι όσα 'ρθούνε...

Όταν μ' έβλεπε τα βράδια

με πρησμένα τα ποδάρια

απ' τους δρόμους της ημέρας

έβαζε -θυμάμαι- γέλια...

Κούναγε το κεφαλάκι

και μου τσίριζε λιγάκι

ειρωνικά. Σαν πεθάνεις

τα λεφτά τι θα τα κάνεις;

Την αυλή μου είδα τώρα

χιονισμένη και η μπόρα

λυσσασμένη μαστιγώνει.

Τώρα είπα θα παγώνει

ο φτωχός μου ο αλήτης

-αν δεν ήταν μακαρίτης!-

για να μάθει να γελάει

τη ζωή. Όταν μου σφυράει

μία γνώριμη φωνή

πίσω απ' το αχνό γυαλί

και στο ξύλινο περβάζι

να ο αλήτης διασκεδάζει.

Ήταν πιο παχύς! κι ωραίος!

πιο ζεστά από με ντυμένος!

Και τραγούδαγε με κέφι

"Δόξα τω Θεώ που μ' έχει".

ΣΠΥΡΟΣ ΠΟΡΤΙΝΟΣ

 

Σχόλιο από τον/την dimitra kirgiannaki στις 17 Φεβρουάριος 2012 στις 11:59

μαρακι ευχαριστω πολυ..

Σχόλιο από τον/την marianto στις 17 Φεβρουάριος 2012 στις 11:53

Πανέμορφη και γλυκιά εικόνα!!!

Σχόλιο από τον/την dimitra kirgiannaki στις 17 Φεβρουάριος 2012 στις 11:39

ευχαριστω γιωργο μου.

• ‹ Προηγούμενο
• 1
• 2
• 3
• 4
• Επόμενο ›
• Σελίδα