Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας
ΑΠΡΟΣΜΕΝΟ
Πήρες μέσα μου τ' αγριοπερίστερα
και τα ημέρωσες μ' ένα σου βλέμμα.
Τις χίμαιρές μου ονομάτισες
κι από τότε τις ζω.
Στο ποίημα ρύακες τώρα χαράζω αδέξια
της λάμψης μου υπερχείλιση της απρόσμενης!
(Από τη συλλογή μου “Ερωτανθοί”)
________________
Ετικέτες;
Αγαπημένο 1 ατόμου
Σχόλιο
Ειδικά... Ευχαριστώ, Γιώργο!
Ευχαριστώ, Βασίλη!
..άλλη μια πανέμορφη φωτο-ποιητική σύνθεση!!
Να είστε καλά, φίλοι αγαπητοί! Μιχάλη μου, άστα φίλε!
εξαιρετικη φιλε μου!!!!!!
Πολύ όμορφη επεξεργασία φίλε μου. Ο στίχος σου σήμερα εχει βάρος και δύναμη, που τ`απέκτεισε από το ειδικό βάρος της λάμψης σου απο την απρόσμενη υπερχείληση της. Από την δύναμη της άνωσης !
Όμορφη ιδέα και υλοποίηση Γιάννη !!!
Ευχαριστώ, καλές μου φίλες!
Νατάσα μου, η υπερχείλιση της λάμψης μου ευθύνεται. Το έχω εξηγήσει πιο κάτω δυο φορές...
ποσο πολυ μου αρεσει αυτο το τραγουδι...η καλυτερα...
ποσο πολυ μου αρεσει αυτος ο στιχος του τραγουδιου που επελεξες!!! μα και η φωτογραφια σου ταιριαζει υπεροχα....και ειναι γεματη συναισθημα και τρυφεροτητα!! εκφραστικοτατα ματια !!!
Φίλη και φίλοι, ευχαριστώ για τη ματιά στα μάτια!
Παναγιώτη, το έχω μαρτυρήσει πιο κάτω: Μελιά είναι, αλλά ποιητική -και όχι μόνο- αδεία...
Δήμητρα, ευχαριστώ και για το όμορφο τραγουδάκι!
Δεν υπάρχουν γενέθλια σήμερα
© 2025 Created by G.D.Christoloukas.
Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"