Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας
ΔΙΚΗ ΜΟΥ
Ξέρω τι λες την ώρα εκείνη,
ξέρω τι σκέφτεσαι μετά...
Είσαι για μένα γλυκιά ευθύνη,
πουλί που αρχίζει να πετά...
ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ
________________________
Χαρισμένο σε όλη την αποψινή παρέα της “Απανεμιάς” αλλά πιο πολύ στα πρόσωπα των στεναγμών μας που δεν μπορούσαν να είναι εδώ...
Ετικέτες;
Αγαπημένο 1 ατόμου
Σχόλιο
Πωπω... τι όμορφες αντιδράσεις!!! Η μια σκέψη σας γοητευτικότερη απ' την άλλη!!!
Ας συνδράμουμε όμως όλοι μαζί τον Χρήστο, που το ζητάει: Σαν να 'χω πια υποψιαστεί, φίλε, πως η ευθύνη γενικά δεν προσφέρει και πολλή ευχαρίστηση, κάθε άλλο. Αλλά η... γλυκιά ευθύνη του ερωτευμένου, ή της μάνας, ή οποιουδήποτε άλλου που έτσι τη βιώνει, ε δεν τον ΕΚΤΟΞΕΥΕΙ;;;;!!!!!!!!!!! Αχχχχχχ, Κούλα!!!
Θα με βοηθήσεις να καταλάβω στην ζωή μου,τι ειναι ευθύνη και τι ευχαρίστηση?Η πάνε Μαζί?Πολυ Καλή!!!
μου αρεσει παααρα πολυ !!! απο τις καλυτερες φωτογραφιες σου ισως ...!! ποσο συναισθημα και τι υπεροχο τραγουδι!
Καλησπέρα πλέον, φίλες και φίλοι!!!
Σας ευχαριστώ για τα σχόλια! Σας ευχαριστώ και για την έγνοια σας ως προς τη συνάντηση χθες βράδυ στην "Απανεμιά"! Θαύμα παρέα, θαύμα διασκέδαση!
Από τις πολύ καλές σου !
Πολύ ωραία σκηνή!!
Α και ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ!
Πωπω! τι όμορφη εικόνα Γιάννη μου!!! μάλλον ήσουν νηφάλιος για να την αναρτήσεις εδώ! (σύμφωνα με τους φόβους του Μιχαήλ) χαχα!! και οι στίχοι εξαίρετοι όπως πάντα!!!
π. καλή Ιωάννη
χερι χερι στιχος και εικονα !!!!!!!
© 2025 Created by G.D.Christoloukas.
Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"