Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας

Στο Χριστό στο Κάστρο

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΧΩΡΙΣ… ΡΟΥΝΤΟΛΦ ΚΑΝΩ. ΧΩΡΙΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ –ΣΥΓΧΩΡΗΣΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΛΑΙΟΛΙΘΙΚΟ- ΔΕΝ ΚΑΝΩ!

Αφιερωμένη με θερμές ευχές στους Χρήστους μας και τις Χριστίνες, τους Μανώληδες και τις Εμμανουέλες (παρόλο που οι δεύτεροι γιορτάζουν συνηθως αύριο)!
______________________
ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ
(απόσπασμα)_

[…] Ὅταν ἔφθασαν εἰς τὸ Κάστρον καὶ εἰσῆλθον εἰς τὸν ναὸν τοῦ Χριστοῦ, τόσον θάλπος ἐθώπευσε τὴν ψυχήν των, ὥστε, ἂν καὶ ἦσαν κατάκοποι, ἂν καὶ ἐνύσταζον τινὲς αὐτῶν, ἠσθάνθησαν τόσον τὴν χαράν τοῦ νὰ ζῶσι καὶ τοῦ νὰ ἔχωσι φθάσει αἰσίως εἰς τὸ τέρμα τῆς πορείας των, εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κύριου, ὥστε τοὺς ἔφυγε πᾶσα νύστα καὶ πᾶσα κόπωσις. Οἱ αἰπόλοι, εὑρόντες ἐνασχόλησιν καὶ πρόφασιν ὅπως καπνίζωσι καθήμενοι, καὶ ἐνίοτε ὅπως ἐξαπλώνωνται καὶ κλέπτωσιν ἀπὸ κανέναν ὕπνον τυλιγμένοι μὲ τὲς κάππες των παρὰ τὸ πῦρ, εἶχον ἀνάψει ἔξω δυὸ πυρσούς, τὸν ἕνα ἔμπροσθεν τοῦ Ἱεροῦ Βήματος, τὸν ἄλλον πρὸς τὸ βόρειον μέρος. Ἐντὸς τοῦ ναοῦ ἡ θερμότης ἦτο λίαν εὐάρεστος, τῆ βοηθεία τῶν ἔσωθεν καὶ ἔξωθεν πυρῶν. Καὶ εἶχον σωρεύσει πάμπολλας δέσμας ξηρῶν ξύλων καὶ κλάδων οἱ ἐκεῖ καταφυγόντες αἰπόλοι, μὲ τὰς ὀλίγας αἶγας καὶ τὰ ἐρίφιά των, ὅσα δὲν εἶχον ψοφήσει ἀκόμη ἀπὸ τὸν βαρὺν χειμῶνα τοῦ ἔτους ἐκείνου, οἱ τραχεῖς αἰπόλοι, οἵτινες εἶχον σώσει καὶ τοὺς δυὸ ὑλοτόμους ἐκ τοῦ ἀποκλεισμοῦ τῆς χιόνος. Καὶ εἶτα ὁ ἱερεὺς ἔβαλεν εὐλογητὸν καὶ ἐψάλη ἡ λιτὴ τῆς μεγαλοπρεποῦς ἑορτῆς, μεθ᾿ ὃ ὁ κὺρ Ἀλεξανδρὴς ἤρχισε τὰς ἀναγνώσεις, καὶ ὅσοι ἦσαν νυστασμένοι, ἀπεκοιμήθησαν σιγὰ εἰς τὰ στασίδιά των (ἄ! ἐμελλον ἄρα τοῦ Προφητάνακτος οἱ θεσπέσιοι ὕμνοι ἀπὸ ψαλμῶν νὰ καταντήσωσιν ἀνάγνωσις νυστακτική, καὶ ὡς ἀνάγνωσις νὰ παραλείπωνται ὅλως, ὡς φορτικόν τι καὶ παρέλκον!), βαυκαλιζόμενοι ἀπὸ τὴν ἔρρινον καὶ μονότονον ἀπαγγελίαν τοῦ κὺρ Ἀλεξανδρῆ. Ὁ ἀγαθὸς γέρων ἦτο ἐκ τοῦ ἀμιμήτου ἐκείνου τύπου τῶν ψαλτῶν, ὧν τὸ γένος ἐξέλιπε δυστυχῶς σήμερον. Ἔψαλλε κακῶς μέν, ἀλλ᾿ εὐλαβῶς καὶ μετ᾿ αἰσθήματος. […] Ἀλλ᾿ ὅτε ὁ ἱερεὺς ἐξελθών ἔψαλε τὸ «Δεῦτε ἴδωμεν, πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός», τότε αἱ μορφαὶ τῶν Ἁγίων ἐφάνησαν ὡς νὰ ἐφαιδρύνθησαν εἰς τοὺς τοίχους. «Ἀκολουθήσωμεν λοιπὸν ἔνθα ὁδεύει ὁ ἀστήρ», καὶ ὁ κὺρ Ἀλεξανδρὴς ἐνθουσιῶν ἔλαβε τὴν ὑψηλὴν καλάμην καὶ ἔσεισε τὸν πολυέλαιον μὲ τὰς λαμπάδας ὅλας ἀνημμένας. «Ἄγγελοι ὑμνοῦσιν ἀκαταπαύστως ἐκεῖ», καὶ ἐσείσθη ὁ ναὸς ὅλος ἀπὸ τὴν βροντώδη φωνὴν τοῦ παπα-Φραγκούλη μετὰ πάθους ψάλλοντος: «Δόξα ἐν ὑψίστοις λέγοντες τῷ σήμερον ἐν σπηλαίῳ τεχθέντι», καὶ οἱ ἄγγελοι οἱ ζωγραφιστοί, οἱ περικυκλοῦντες τὸν Παντοκράτορα ἄνω εἰς τὸν θόλον, ἔτειναν τὸ οὖς, ἀναγνωρίσαντες οἰκεῖον αὐτοῖς τὸν ὕμνον […]

ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΕΔΩ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΔΙΗΓΗΜΑ:

href="http://www.papadiamantis.org/index.php?option=com_content&view=article&id=214:02-19-sto-christo-sto-kastro&catid=58:narration&Itemid=54">

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 3 μέλη

Προβολές: 103

Μέγεθος πλήρους προβολής

Ετικέτες;
Άλµπουµ: Τα Άχραντα

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"

Σχόλιο από τον/την Αργυρίου Χρήστος στις 25 Δεκέμβριος 2011 στις 8:50: Φίλε σε ευχαριστώ και σε ευχαριστούμε για την Υπέροχη Αφιέρωση,αν και σήμερα γιορτάζει ολος ο Κόσμος!Αλλά να σου κάνω και ενα ερώτημα?Γιατί ο Χρήστος γράφεται με ητα και η Χριστίνα με γιώτα!Το ρωτάω επειδή στο Γυμνάσιο,ενας καθηγητής μου ειχε βγάλει τον αδόξαστο για την γραφή του ονόματός μου!!!

Σχόλιο από τον/την dimitra kirgiannaki στις 25 Δεκέμβριος 2011 στις 8:06: Πολυ ομορφη φωτογραφια κ λογια... Να χαιρομαστε τους χρηστους μας!!

Σχόλιο από τον/την Γιώργος Νικολαΐδης στις 25 Δεκέμβριος 2011 στις 1:01: Θαυμάσια εικόνα Γιάννη!! «Ἀκολουθήσωμεν λοιπὸν ἔνθα ὁδεύει ὁ ἀστήρ».

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 25 Δεκέμβριος 2011 στις 0:45: ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ! ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ ΝΑ ΑΣΚΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΞΑΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ!...

Σχόλιο από τον/την ΔΗΜΗΤΡΗΣ στις 25 Δεκέμβριος 2011 στις 0:38: ΕΓΩ ΣΠΑΝΙΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΝΩ ΤΙ ΓΡΑΦΕΙΣ Η ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΕΝ ΤΑ ΠΙΑΝΩ ΑΜΕΣΩΣ ,,,,ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΑΠΟΨΕ

ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΓΕΜΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΖΕΣΤΑΣΙΑ .''ΜΕΡΗ ΚΡΙΣΤΜΑΝΣ ΣΕΡ''

Σχόλιο από τον/την Γιάννης Παπαϊωάννου στις 25 Δεκέμβριος 2011 στις 0:37: Η φωτογραφία σαν να βγαίνει από το διήγημα και εμείς οι συνταξιδιώτες μετέχουμε μιας φωτο-διηγηματικής κοινωνίας!!