Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας
Μέρες, λοιπόν, πού είναι, ξαναθυμήθηκα τα τζάκια και περισσότερο τα παραμύθια πού σκορπούσαν γύρω.
Καθώς φεγγοβολούσε τις άγριες νύχτες του χειμώνα, όταν ο παγωμένος αέρας τράνταζε το νησί από τα θεμέλιά του.
Μόνο πού οι στιγμές, πού τις πασπάλιζε αισιοδοξία και ασφάλεια η παρουσία των δικών μας ανθρώπων, σου χάριζαν στα κατοπινά τη δυνατότητα να ηρεμείς όταν τις αναπολείς, όταν με συγκίνηση τις επισκέπτεσαι, στιγμές, πού, δυστυχώς, δεν θα ξαναρθούν. Σιμά του στην παραστιά, στην εστία εκείνη κάθονταν και τον συντρόφευαν τα πρόσωπα των γονιών, αλλά και του παππού και της γιαγιάς. Ιδιαιτέρα της γιαγιάς με το αιώνιο πλέξιμο και το παραμύθι, το ποτισμένο με πολλά όνειρα και συμβουλές. Γιατί από τα φτωχικά τα παραμύθια ξεκινούσε μια προσπάθεια συμβουλευτικής, ώστε να μάθει το παιδί δύο πράγματα: τόσο για τον κόσμο -τον καλό και τον κακό- όσο και για τη νοικοκυροσύνη, μέσα στον καθημερινό του βίο. Κι ήταν αυτή η πρωτόγονη παιδαγωγική μία μαθητεία στις ουσιαστικές αξίες της ζωής, αφού γίνονταν πάντα με αγνότητα, ειλικρίνεια, αγάπη και προπάντων γνησιότητα - αρετές που σπανίζουν σήμερα όπως σπανίζουν πολλά......
Ετικέτες;
Άλµπουµ: ΚΡΗΤΗ, ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ
Σχόλιο
υπεροχη ληψη αγαπημενο θεμα..αν δεν αναψουμε το τζακι να μυρισει το σπιτι χειμωνα κ γιορτες δεν καταλαβαινουμε..
Γλυκύτατη και Γλαφυρότατη Εικόνα Καίτη!!!
"....Και θα 'ναι τα πράγματα μέσα μας κιόλας ωραία ερείπια...", για να παραφράσουμε τον Ποιητή.
Πολύ όμορφη λήψη, Καίτη!
Δεν υπάρχουν γενέθλια σήμερα
© 2024 Created by G.D.Christoloukas.
Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"