Τo Σανατόριο της Αγίας Ελεούσας

Τo Σανατόριο της Αγίας Ελεούσας ήταν το κύριο νοσηλευτικό
ίδρυμα για τη νοσηλεία ασθενών με φυματίωση στα Δωδεκάνησα για 23
χρόνια (1947-1970). Ξεκίνησε τη λειτουργία του τον Αύγουστο του 1947, στα
Ιταλικά κτίρια του οικισμού υλοτόμων Campo Chiaro, με αρχική δύναμη 80
κλινών και απασχολούμενο προσωπικό 54 άτομα. Παρά το γεγονός ότι, από
κλιματολογικής άποψης, η τοποθεσία δεν ήταν ιδανική, καθώς η περιοχή
βάλλεται από ισχυρούς και ψυχρούς ανέμους, το μέρος επιλέχθηκε κυρίως
λόγω της αναγκαιότητας για απομόνωση των ασθενών με φυματίωση.
Οι πρώτοι ασθενείς του σανατορίου ήταν πάσχοντες από φυματίωση,
οι οποίοι μέχρι τότε νοσηλεύονταν στο Νοσοκομείο “Θέρμαι” στο κέντρο
της πόλης της Ρόδου και στη Βίλλα Πασά στο χωριό Κρεμαστή.