Το λιοντάρι της Αμφίπολης

πολυ ωραια !!!!!!!!!

μαγικος ουρανος...με ταξιδευεις !

Θαυμάσια!!!

Χρήστο, σ' ευχαριστώ ιδιαιτέρως.

Γιάννη, με συγκίνησες με το κείμενό σου για την Αμφίπολη, μια και η κόρη μου αυτήν την περίοδο εργάζεται ως αρχαιολόγος εκεί.

Δήμητρα, σ' ευχαριστώ για τη φιλοφρόνηση ;-)

πολυ ομορφο  κ επιβλητικο σαν εσενα Μουτρο!

ΚΑΛΗΜΕΡΑ, ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΚΡΗΤΗ!

Εξαιρετική η αποτύπωση του μνημείου!!!

Αλλά όλα από μένα τα περιμένετε; Άντε, πάμε για Ανοικτό Πανεπιστήμιο (Έτσι κι αλλιώς, το... "Κλειστό" σήμερα είναι κλειστό αλλά όχι μόνο σήμερα...)

Σ
ε μία απόσταση περίπου 100χμ από τη Θεσσαλονίκη, πηγαίνοντας προς την Καβάλα, πέρα από την γέφυρα του Στρυμόνα, μεταξύ χαμήλών λόφων, βρίσκονται τα ερείπεια της αρχαίας Αμφίπολης.

Η πρώτη επαφή με την Αμφίπολη γίνεται με το πέρασμα της παλιάς γέφυρας του Στρυμώνα, όπου συναντά κανείς το άγαλμα του Λέοντα της Αμφίπολης. Το γιγαντιαίο αυτό άγαλμα επανασυναρμολογήθηκε από τα κομμάτια του που βρέθηκαν στο Στρυμώνα το 1936 με 1937. Στη συνέχεια τοποθετήθηκε σε βάθρο πάνω στα αρχαία θεμέλια από πέτρες του 2ου π.Χ. αιώνα που ανασύρθηκαν επίσης από το Στρυμώνα, οπου κατά πάσα πιθανότητα είχαν χρησιμοποιηθεί στο μεσαίωνα σαν φράγμα. Αρχικά το λιοντάρι πρέπει να είχε τοποθετηθεί προς τιμήν του Λαομέδοντα, αρχηγού του ναυτικού της Μυτιλήνης που αργότερα έγινε κυβερνήτης της Συρίας.

Η αρχαία πόλη της Αμφίπολης χτίστηκε σε στρατηγικής σημασίας ύψωμα, 5 χμ από τη θάλασσα, πάνω στην την ανατολική όχθη του Στρυμώνα, ακριβώς εκεί που εξέβαλλε από τη λίμνη του Αχινού, (η οποία τώρα έχει αποξηρανθεί). Μια στροφή του Στρυμώνα προστάτευε τα δυτικά τείχη της πόλης.

Το μέρος το οποίο ανήκε στους Εδωνίτες της Θράκης αρχικά ονομαζόταν "Εννέα Οδοί", επειδή, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο (ζ', 114), ο Ξέρξης καθώς περνούσε τις γέφυρες έθαψε ζωντανά εννέα νεαρά αγόρια και εννέα νεαρά κορίτσια. Το μέρος αποικήθηκε και ονομάστηκε Αμφίπολη από του Αθηναίους το 437 π.Χ. Είχε προηγηθεί μία αποτυχημένη προσπάθεια 28 χρόνια πριν.

Η Αμφίπολη αντλώντας πλούτο από τα ορυχεία χρυσού στο Παγγαίο, ήταν μία από τις σημαντικότερες περιοχές που είχαν κατακτήσει οι Αθηναίοι, και αυτό εξηγεί τον τρόμο που επικράτησε στην Αθήνα κατά τη διάρκεια του Πελοπονησιακού πολέμου όταν έφτασε η είδηση το 424 π.Χ. ότι οι Σπαρτιάτες με αρχηγό τον Βρασίδα είχαν περικυκλώσει και πολιορκούσαν την Αμφίπολη. Ο ιστορικός (και στρατηγός) Θουκυδίδης κατόρθωσε να διασώσει το στόλο του στις εκβολές του Στρυμώνα αλλά λόγω της απότυχίας του να σώσει και την Αμφίπολη, εξοστρακίστηκε για 20 χρόνια από την πατριδα του (Θουκ, δ', 104-6; ε', 26). Το 421 π.Χ οι Αθηναίοι έκαναν άλλη μια αποτυχημένη προσπάθεια να επανακαταλάβουν την πόλη. Στην μάχη του ιππικού, και ο Αθηναίος στρατηγός Κλέων και ο αντίπαλος του Σπαρτιάτης Βρασίδας σκοτώθηκαν.

Η Αμφίπολη κατακτήθηκε στη συνέχεια από τον Φίλιππο Β' τον Μακεδόνα το 358 π.Χ. Μετά τη μάχη στην Πύδνα το 168 π.Χ. η Αμφίπολη έγινε πρωτεύουσα της μίας εκ των τέσσάρων ελληνικών επαρχιών που ίδρυσαν οι Ρωμαίοι. Ο απόστολος Παύλος πέρασε από την Αμφίπολη καθώς πήγαινε στη Θεσσαλονίκη και κύρηξε τον Χριστιανισμό. Η πόλη ήταν επίσης μέρος στάθμευσης για τους ταξιδιώτες που χρησιμοποιούσαν την Εγνατία οδό, και ήταν ακόμη και το έδρα του παρατηρητή των Ρωμαίων κατά την Πρωτοχριστιανική περίοδο.