Άγγελοι είμαστε όλοι χαμένοι μες στην πόλη....

Σχόλιο

Σχόλιο από τον/την dimitra kirgiannaki στις 17 Νοέμβριος 2011 στις 11:45

Καλημερα κοριτσακι μου ετσι ειναι....ισως ειναι κ οι μοναδικοι που Πραγματικα ομορφαινουν τη ζωη μας..

Σχόλιο από τον/την ΝΕΛΛΗ στις 17 Νοέμβριος 2011 στις 11:40

πολυ πολυ ομορφη...δεν υπερχει καλυτερο θεμα απο τους μικρους αγγελους που ομορφαινουν τις ζωες μας!

Σχόλιο από τον/την dimitra kirgiannaki στις 17 Νοέμβριος 2011 στις 11:04

Σπυρο μου καλημερα, χαιρομαι παρα πολυ που σου αρεσε!!!

Σχόλιο από τον/την dimitra kirgiannaki στις 17 Νοέμβριος 2011 στις 10:06

Χριστιανα καλημερα ευχαριστω παρα πολυ να εισαι παντα καλα!

Σχόλιο από τον/την dimitra kirgiannaki στις 17 Νοέμβριος 2011 στις 9:34

καλημερα γλυκια μου Νατασα!!!!

Σχόλιο από τον/την dimitra kirgiannaki στις 17 Νοέμβριος 2011 στις 9:27

Γιωργο καλημερα ευχαριστω πολυ!!

Σχόλιο από τον/την Γιώργος Νικολαΐδης στις 17 Νοέμβριος 2011 στις 9:17

Πολύ γλυκειά και τρυφερή σκηνή!!

Σχόλιο από τον/την dimitra kirgiannaki στις 17 Νοέμβριος 2011 στις 8:58

Μουτρο μου καλημερα σ'ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια...

Δασκαλε καλημερα να εισαι καλα....ευχαριστω πολυ για το υπεροχο αποσπασμα....

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 17 Νοέμβριος 2011 στις 8:57

Καλημέρα, Δημητρούλα! Υπέροχο θέμα, υπέροχο κάδρο, υπέροχο μήνυμα!!!

Να και του Χαλίλ Γκιμπράν:

 

ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου
Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τη Ζωή.
Δημιουργούνται διαμέσου εσένα, αλλά όχι από σένα
Κι αν και βρίσκονται μαζί σου, δε σου ανήκουν.

Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, αλλά όχι τις σκέψεις σου
Αφού ιδέες έχουν δικές τους.
Μπορείς να δίνεις μια στέγη στο σώμα τους, αλλά όχι και στις ψυχές τους
Αφού οι ψυχές τους κατοικούν στο σπίτι του αύριο
που εσύ δεν πρόκειται να επισκεφτείς ούτε και στα όνειρά σου.
Μπορείς να προσπαθήσεις να τους μοιάσεις
αλλά μη γυρέψεις να τα κάνεις σαν εσένα
Αφού η ζωή δεν πάει προς τα πίσω ούτε ακολουθεί στο δρόμο του το χτες

Είσαι το τόξο από το οποίο τα παιδιά σου
ωσάν ζωντανά βέλη ξεκινάνε για να πάνε μπροστά.
Ο τοξότης βλέπει το ίχνος της τροχιάς προς το άπειρο
και κομπάζει ότι με τη δύναμή του
τα βέλη του μπορούν να πάνε γρήγορα και μακριά.
Άς χαροποιεί τον τοξότη ο κομπασμός του
Αφού ακόμα κι αν αγαπάει το βέλος που πετάει
έτσι αγαπά και το βέλος που μένει στάσιμο.

Χαλίλ Γκιμπράν, Ο Προφήτης

Σχόλιο από τον/την Moutro στις 17 Νοέμβριος 2011 στις 8:55

Εκπέμπει τρυφερότητα και αθωότητα η φωτογραφία σου, Δήμητρα.

• ‹ Προηγούμενο
• 1
• 2
• 3
• 4
• Επόμενο ›
• Σελίδα