Εν αρχήν ην η Άμπελος

Σχόλιο

Σχόλιο από τον/την Γιάννης Παπαϊωάννου στις 5 Νοέμβριος 2011 στις 8:44

Πολύ όμορφη!!

Σχόλιο από τον/την Αργυρίου Χρήστος στις 5 Νοέμβριος 2011 στις 8:36

Εξαιρετική Λήψη και Ματιά!!!

Σχόλιο από τον/την ThAnOs στις 5 Νοέμβριος 2011 στις 8:22

Πολύ όμορφη!!

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 5 Νοέμβριος 2011 στις 8:07

ΚΑΙΤΗ ΜΟΥ, είναι μεθυστική η ομορφιά της απλότητας αυτού του κάδρου!!!

Και, αφού μας έδωσες κάποιες πληροφορίες, που σταματούν στην π.Χ. εποχή, επίτρεψέ μου να τις εμπλουτίσω:

1 Ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή, καὶ ὁ πατήρ μου ὁ γεωργός ἐστι. 2 πᾶν κλῆμα ἐν ἐμοὶ μὴ φέρον καρπόν, αἴρει αὐτό, καὶ πᾶν τὸ καρπὸν φέρον, καθαίρει αὐτό, ἵνα πλείονα καρπὸν φέρῃ. 3 ἤδη ὑμεῖς καθαροί ἐστε διὰ τὸν λόγον ὃν λελάληκα ὑμῖν. 4 μείνατε ἐν ἐμοί, κἀγὼ ἐν ὑμῖν. καθὼς τὸ κλῆμα οὐ δύναται καρπὸν φέρειν ἀφ' ἑαυτοῦ, ἐὰν μὴ μείνῃ ἐν τῇ ἀμπέλῳ, οὕτως οὐδὲ ὑμεῖς, ἐὰν μὴ ἐν ἐμοὶ μείνητε. 5 ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τὰ κλήματα. ὁ μένων ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν αὐτῷ, οὗτος φέρει καρπὸν πολύν, ὅτι χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν. 6 ἐὰν μή τις μείνῃ ἐν ἐμοί, ἐβλήθη ἔξω ὡς τὸ κλῆμα καὶ ἐξηράνθη, καὶ συνάγουσιν αὐτὰ καὶ εἰς τὸ πῦρ βάλλουσι, καὶ καίεται. 7 ἐὰν μείνητε ἐν ἐμοὶ καὶ τὰ ρήματά μου ἐν ὑμῖν μείνῃ, ὃ ἐὰν θέλητε αἰτήσασθε, καὶ γενήσεται ὑμῖν. 8 ἐν τούτῳ ἐδοξάσθη ὁ πατήρ μου, ἵνα καρπὸν πολὺν φέρητε, καὶ γενήσεσθε ἐμοὶ μαθηταί. 9 καθὼς ἠγάπησέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ ἠγάπησα ὑμᾶς· μείνατε ἐν τῇ ἀγάπῃ τῇ ἐμῇ. 10 ἐὰν τὰς ἐντολάς μου τηρήσητε, μενεῖτε ἐν τῇ ἀγάπῃ μου, καθὼς ἐγὼ τὰς ἐντολὰς τοῦ πατρός μου τετήρηκα καὶ μένω αὐτοῦ ἐν τῇ ἀγάπῃ. 11 Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ ἐν ὑμῖν μείνῃ καὶ ἡ χαρὰ ὑμῶν πληρωθῇ. 12 αὕτη ἐστὶν ἡ ἐντολὴ ἡ ἐμή, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους καθὼς ἠγάπησα ὑμᾶς.

Κατά Ιωάννην, 15.

                                                                               ***

Μάλιστα, αφού η εικόνα σου είναι από Κρήτη:

"Η Αμπελος στα χριστιανικά μνημεία της Κρήτης"
Του Ιωάννη Βολανάκη Δρος Αρχαιολογίας
[ ...]
Η παρακμή των αρχαίων μυστηρίων είχεν ως αποτέλεσμα την αντικατάστασή των από τον Χριστιανισμόν.
Ο Χριστιανισμός θρησκεία της αγάπης όλων των ανθρώπων, στο έργο της ανανέωσης και της σωτηρίας, δεσμεύει τον άνθρωπο με όλες του τις δυνάμεις και επικεντρώνει την αναγέννηση στο πνεύμα. Στους εξωτερικούς τύπους της λατρείας δίδει την αξία υπόμνησης και μέσου σύνδεσης του ανθρώπου μετά του Θεού.
Κατά την Παλαιά Διαθήκη, ο Πατριάρχης Νώε μετά τον κατακλυσμόν "εφύτευσεν αμπελώνα και έπινε εκ του οίνου..." (Γένεσις Θ’ 20-21) ενώ ο Ψαλμωδός παρατηρεί: "Και
οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου..." (Ψαλμός 103 104, 15).
Στην Καινή Διαθήκη ο Ιησούς Χριστός παρομοιάζει Εαυτόν με την άμπελον: "Εγώ είμι η άμπελος η αληθινή και ο Πατήρ μου ο γεωργός έστιν... (Ιωάννου 15,1). Οι πιστοί δεν παρομοιάζονται με τα κλήματα της αμπέλου (Ιωάννου 15,5). Ο Απόστολος των Εθνών, Παύλος, γράφοντας προς τον Τιμόθεον, του συνιστά: "... οίνω ολίγω χρω δια τον στόμαχόν σου και δια τας πυκνάς σου ασθενείας..." (Α’ Τιμόθεον 5,23).
Στο Κοράνιον αναφέρεται: "Εντός των κήπων (Του Παραδείσου) ρέουσι ποταμοί κρυσταλλίνων υδάτων, γάλακτος... και ηδύποτου οίνου..." (Κοράνιο, Κεφ. ΝΖ 16).
Ο οίνος, θρησκειολογικά εξεταζόμενος, θεωρείται ισοδύναμος και ισότιμος προς το αίμα των ανθρώπων και των ζώων. Γι αυτό και συχνά, κατά την λατρείαν, αντικαθίσταται το αίμα με τον οίνον. Πρόκειται για την "αναίμακτον θυσίαν".
Κατά τη διάρκεια των αρχαίων μυστηρίων εγίνετο χρήση ιερών τροφών και ποτών - συνήθως άρτου και οίνου. Οι λατρεις επίστευαν ότι μετέχοντες στα ιερά αυτά Δείπνα, ενούντο μεταξύ των και μετά του θείου.
Η έρευνα των χριστιανικών μνημείων της Κρήτης οδηγεί, μεταξύ άλλων, και στα εξής συμπεράσματα:
1. Κατά την πρωτοχριστιανική εποχή (1ος - 3ος αιώνας μ.Χ) είτε δεν ανεγείρονται χριστιανικά, λατρευτικά μνημεία στην Κρήτη, είτε και εάν ανεγειρονται, σκόπιμα δεν διαφέρουν από τα άλλα και έτσι δεν αναγνωρίζονται σήμερα.
Ορισμένοι τάφοι θα μπορούσαν να αποδοθούν στην περίοδο αυτή.
2. Κατά την παλαιοχριστιανικήεποχή (4ος - 6ος αιώνας μ.Χ.) απαντά το θέμα της αμπέλου (κληματίδα - βότρεις - αμφορείς ή κάναθροι πλήρεις οίνου) σε ψηφιδωτά δάπεδα βασιλικών, μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη, εκκλησιαστικά σκεύη, λύχνους, είδη μικροτεχνίας κ.λπ., με προφανή συμβολισμό.

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 5 Νοέμβριος 2011 στις 8:04

3. Κατά τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή εποχή (7ος - 18ος αιώνας μ.Χ.) το θέμα της αμπέλου υπό ποικίλες μορφές απαντά σε τοιχογραφίες, τέμπλα, αρχιτεκτονικά μέλη,εικονες, χειρόγραφα, άμφια,ιερά καλύμματα, εκκλησιαστικα σκεύη, είδη μικροτεχνίας κ.λπ Σε ορισμένες εικόνες ο Ιησούς Χριστός παρίσταται ως "Η Αμπελος",ενώ σε άλλες η Θεοτόκος εικονίζεται ως "Η Ρίζα του Ιεσσαί" ή "Η Αμπελος"κ.λπ.
Ναοί, Μονές, εικόνες και οικισμοί της Κρήτης έχουν αναλάβει την ονομασίαν των από την άμπελον και τα παράγωγά της.

Σχόλιο από τον/την Moutro στις 5 Νοέμβριος 2011 στις 7:37

Πανέμορφη!

Σχόλιο από τον/την Katerina I. Risaki στις 5 Νοέμβριος 2011 στις 5:27

Παρα πολυ ομορφη!

Σχόλιο από τον/την καίτη κ. στις 5 Νοέμβριος 2011 στις 3:53

πολύ όμορφη !!!!

• ‹ Προηγούμενο
• 1
• 2
• Επόμενο ›
• Σελίδα