Ελληνική Λέσχη Φωτογραφίας
Ξέφτια ονείρου;
Ξέφτια παραμυθιού;
(Τι ήταν λοιπόν οι κουβέντες
που χτες βράδυ ανταλλάξαμε;)
ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ
___________
Ετικέτες;
Αγαπημένο 1 ατόμου
Σχόλιο
Φιλοπράγμων Έρως
(Το ποιημα είναι της Γιασουμή Αθανασίας)
Πονάνε οι καλημέρες που δεν μου’ πες.
Τις μαζεύω μία προς μία στο λεύκωμα που λέγεται « Απουσία»
-μικρά χαρτόσημα στην κόγχη ενός ονείρου
που ξεμάκρυνε τόσο πολύ, όσο να μη μπορώ πια να το αγγίξω-.
Τέμνω τις άκρες των δαχτύλων μου στα ξέφτια της μέρας.
Πόσο επί τέλους να τραβήξω το ρούχο του κόσμου στο στήθος μου;
Η γύμνια θερίζει. Τα πέλματα τρέμουν. Κατάσαρκο λάθος.
Σήμερα έμαθα πώς χάνεις κάποιον λέγοντάς του σ’ αγαπώ.
Σήμερα έμαθα να ελπίζω πριν το τέλος.
Μακάρι να μπορούσα να χαθώ σε αυτό το βλέμμα,
το χωρίς μάτια και χρώμα - το χωρίς θεό ή διάβολο.
Ίσως έτσι να ήταν πιο ωφέλιμη η βόλτα μας∙
με το δικό σου χέρι πλεγμένο στη ροή των κυμάτων
και τις φωνές των γλάρων να φωνάζουν πως δεν ήρθες.
Ποτέ δεν ήρθες. Στιγμές κι’ αν σ’ έφερνα κοντά μου,
μου μιλούσες για εκείνα που χάσαμε με τα χέρια ανοιγμένα στον ήλιο,
για το κόστος μιας ακραιφνούς παράδοσης, όταν ο ένας γίνεται δύο.
Δυο πόδια ταξίδι και δυο χέρια ουρανός είναι ο άνθρωπος.
Κλείνω τα μάτια να αποφύγω την αλήθεια
που κόβει βόλτες στο απέναντι στενό του εγωισμού μου.
Περίεργα πράγματα. Λες και ποτέ δεν υπήρξε το Εμείς
δίπλα στο Εγώ και το Εσύ του αθώου Ανθρώπου.
Πράγματα. Γίναμε όλοι μας πράγματα.
Η κτητικότητα μας έκανε έτσι.
Η ψυχή μας σαν πράγμα. Η καρδιά μας, Το Πράγμα.
Η λογική των πραγμάτων. Η λογική των θαυμάτων.
Η λογική της αγάπης – Ανύπαρκτη.
Αύριο έλα να μου πεις για τις σιωπές που σκοτώσαμε
πάνω στη μύτη ενός αιμοδιψούς στυλό.
Αύριο έλα.
Εστω κι αργά.....υπέροχη ματιά και στίχος!!!
Βασίλη, σ' ευχαριστώ!
Νέλλη μου, θέλω να κοιτάξω τα μάτια σου... Να ψυχανεμιστώ τι ακριβώς σε ενθουσιάζει: Η εικόνα, τα λόγια ή και τα δύο; Πολλή χαρά βλέπω για τα... ξέφτια και αυτό, καρδιά μου, λέγεται χαιρεκακία (αστειεύομαι, γιατί είμαστε πολύ φίλοι και κάτι ξέρουμε αμφότεροι...). Α, ποιητική αδεία δηλώνω πικραμένος, όχι στ' αλήθεια!
Ειχα χασει εγω αυτη τη φωτο;;; εε, ειμαι απαραδεκτη!!
τι να πω...το κλικ με ενθουσιαζει καθως το συναισθημα με εχει συνεπαρει και ειναι μοναδικο αυτο που μου βγαζει! τα λογια απο κατω....πανδεσια! λατρευω, λατρευω και παλι λατρευω τα ξεφτια του παραμυθιου σου!
Δεν υπάρχουν γενέθλια σήμερα
© 2025 Created by G.D.Christoloukas.
Με την υποστήριξη του
Πρέπει να είστε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι" για να προσθέσετε σχόλια!
Γίνετε μέλος του "Φωτογραφικό Ταξίδι"