ξέφτια...

Σχόλιο

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 2 Νοέμβριος 2011 στις 15:05

Πολύ δυνατό ποίημα άφησε η αγάπη σου! Ευχαριστώ, Δημητούλα μου!

Σχόλιο από τον/την ΔΗΜΗΤΡΑ στις 2 Νοέμβριος 2011 στις 13:27

Φιλοπράγμων Έρως

(Το ποιημα είναι της Γιασουμή Αθανασίας)

Πονάνε οι καλημέρες που δεν μου’ πες.

Τις μαζεύω μία προς μία στο λεύκωμα που λέγεται « Απουσία»

-μικρά χαρτόσημα στην κόγχη ενός ονείρου

που ξεμάκρυνε τόσο πολύ, όσο να μη μπορώ πια να το αγγίξω-.

 

Τέμνω τις άκρες των δαχτύλων μου στα ξέφτια της μέρας.

Πόσο επί τέλους να τραβήξω το ρούχο του κόσμου στο στήθος μου;

Η γύμνια θερίζει. Τα πέλματα τρέμουν. Κατάσαρκο λάθος.

 

Σήμερα έμαθα πώς χάνεις κάποιον λέγοντάς του σ’ αγαπώ.

 

Σήμερα έμαθα να ελπίζω πριν το τέλος.

Μακάρι να μπορούσα να χαθώ σε αυτό το βλέμμα,

το χωρίς μάτια και χρώμα - το χωρίς θεό ή διάβολο.

 

Ίσως έτσι να ήταν πιο ωφέλιμη η βόλτα μας∙

με το δικό σου χέρι πλεγμένο στη ροή των κυμάτων

και τις φωνές των γλάρων να φωνάζουν πως δεν ήρθες.

 

Ποτέ δεν ήρθες. Στιγμές κι’ αν σ’ έφερνα κοντά μου,

μου μιλούσες για εκείνα που χάσαμε με τα χέρια ανοιγμένα στον ήλιο,

για το κόστος μιας ακραιφνούς παράδοσης, όταν ο ένας γίνεται δύο.

 

Δυο πόδια ταξίδι και δυο χέρια ουρανός είναι ο άνθρωπος.

 

Κλείνω τα μάτια να αποφύγω την αλήθεια

που κόβει βόλτες στο απέναντι στενό του εγωισμού μου.

Περίεργα πράγματα. Λες και ποτέ δεν υπήρξε το Εμείς

δίπλα στο Εγώ και το Εσύ του αθώου Ανθρώπου.

 

Πράγματα. Γίναμε όλοι μας πράγματα.

Η κτητικότητα μας έκανε έτσι.

Η ψυχή μας σαν πράγμα. Η καρδιά μας, Το Πράγμα.

Η λογική των πραγμάτων. Η λογική των θαυμάτων.

Η λογική της αγάπης – Ανύπαρκτη.

 

Αύριο έλα να μου πεις για τις σιωπές που σκοτώσαμε

πάνω στη μύτη ενός αιμοδιψούς στυλό.

Αύριο έλα.

 

Εστω κι αργά.....υπέροχη ματιά και στίχος!!!

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 19 Οκτώβριος 2011 στις 22:43

Βασίλη, σ' ευχαριστώ!

Νέλλη μου, θέλω να κοιτάξω τα μάτια σου... Να ψυχανεμιστώ τι ακριβώς σε ενθουσιάζει: Η εικόνα, τα λόγια ή και τα δύο; Πολλή χαρά βλέπω για τα... ξέφτια και αυτό, καρδιά μου, λέγεται χαιρεκακία (αστειεύομαι, γιατί είμαστε πολύ φίλοι και κάτι ξέρουμε αμφότεροι...). Α, ποιητική αδεία δηλώνω πικραμένος, όχι στ' αλήθεια!

Σχόλιο από τον/την ΝΕΛΛΗ στις 19 Οκτώβριος 2011 στις 20:28

Ειχα χασει εγω αυτη τη φωτο;;; εε, ειμαι απαραδεκτη!!

τι να πω...το κλικ με ενθουσιαζει καθως το συναισθημα με εχει συνεπαρει και ειναι μοναδικο αυτο που μου βγαζει! τα λογια απο κατω....πανδεσια! λατρευω, λατρευω και παλι λατρευω τα ξεφτια του παραμυθιου σου!

Σχόλιο από τον/την Βασίλης Μπούκλης στις 19 Οκτώβριος 2011 στις 13:22

Πολύ όμορφη φωτογραφική ματιά!!!!

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 19 Οκτώβριος 2011 στις 7:33

Σας ευχαριστώ, παιδιά!

Σχόλιο από τον/την Κλεοπάτρα Μανωλιού στις 19 Οκτώβριος 2011 στις 0:37

Πολύ όμορφη!!!

Σχόλιο από τον/την ΓεωργιοςΠαπαποστολου στις 18 Οκτώβριος 2011 στις 22:36

Γιαννη μου τα σεβη μου,μαρεσει !!!!!

Σχόλιο από τον/την ΒΑΣΙΛΗΣ . Λ στις 18 Οκτώβριος 2011 στις 20:25

Πολύ καλή λήψη !!!!

Σχόλιο από τον/την ΗΛΙΑΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ στις 18 Οκτώβριος 2011 στις 17:15

υπεροχη α/μ

• ‹ Προηγούμενο
• 1
• 2
• 3
• Επόμενο ›
• Σελίδα