"Όταν ξεκίνησα την φωτογραφία, είδα πραγματικά πόσο υπέροχος είναι ο κόσμος!"

[_fok_]

Κάποιες στιγμές ο καθένας μας μπορεί να παρατηρήσει ένα όμορφο τοπίο γύρω του η κάποια μοναδική στιγμή.
Ο φωτογράφος όμως έχει δεχτεί ένα δώρο! Έχοντας εκπαιδεύσει την παρατηρητικότητα του, λόγω της ιδιότητας του προφανώς, είναι σε θέση αφενός να "σκηνοθετεί" τον κόσμο γύρω του και αφετέρου να αντιλαμβάνεται ταχύτατα την ομορφιά της στιγμής, ακόμα και αν στους υπόλοιπους περνά απαρατήρητη...
Και η μεγαλύτερη ανταμοιβή θα είναι να καταφέρει να αποτυπώσει στην σύνθεση του, ακριβώς όπως την είδε και την ένιωσε!

Αλλά όλα αυτά τα γνωρίζετε εφόσον είσαστε μέλη σε αυτή την κοινότητα. Το θέμα προς συζήτηση που θέλω να θέσω είναι το εξής:
ΜΗΠΩΣ κάποιες φορές είναι καλύτερα να απολαύσουμε την στιγμή και όχι να την χάσουμε ή να την χαλάσουμε προσπαθώντας να την απαθανατίσουμε;

Προσωπικό παράδειγμα και έναυσμα των σκέψεων αποτελεί το εξής συμβάν:
ταξιδεύοντας με κτελ την προηγούμενη εβδομάδα και περνώντας πάνω από τον ασπρόπυργο ώρα ηλιοβασιλέματος αντίκρισα ένα βαμμένο καθαρό ουρανό με ένα και μοναδικό σύννεφο ιδιαίτερου σχήματος (επίσης βαμμένο), το φεγγάρι να ανατέλει, όλα τα πλοία του ναυπηγείου να απλώνονται μέχρι όσο πήγαινε το μάτι. Εκέινη τη στιγμή φύσηξε αέρας και όλα τα θαλασσοπούλια που ξεκουράζονται εκεί, σηκώθηκαν και πέταξαν κατά δεκάδες σε παράταξη κατακόρυφη και συμμετρική από αριστερά ως δεξιά όσο έφτανε το οπτικό μου πεδίο.
η στιγμή με μάγεψε και την αποθήκευσα στις αναμνήσεις μου ολοζώντανη. αν οδηγούσα θα είχα ψάξει να βρω κάπου να σταματήσω και θα έτρεχα σαν τρελός να προλάβω την φωτογραφία, που σχεδόν σίγουρα θα ήταν απογοητευτική σε σχέση με το θέαμα.

Με έχει απασχολήσει αρκετά και θα ήθελα να ακούσω μερικές γνώμες!

[_fok_]

Χαίρομαι που το θέμα σας ενδιαφέρει και σας ευχαριστώ για το χρόνο που αφιερώσατε να διαβάσετε όσα έγραψα αλλά και να γράψετε την άποψη σας φυσικά!

@GORDON:
αναπόφευκτα δε θα μπορέσω να απαντήσω στις 2 ερωτήσεις που θέτεις, παρά μόνο δίνοντας χροιά προσωπικής άποψης...
-την φωτογραφία την παίρνω γιατί με μαγεύει να μπορώ να απεικονίσω μια στιγμή που με αγγίζει, με όσο το δυνατόν καλύτερη προσέγγιση των συναισθημάτων μου εκείνη την στιγμή. γιατί απαθανατίζω την στιγμή. και γιατί απλούστατα την θεωρώ όμορφη σαν τέχνη στο σύνολό της, και το πιο εύκολο μέσο έκφρασης ίσως.
-την φωτογραφία μου την δημοσιοποιώ αφενός για να χαϊδέψω τον εγωισμό μου (ναι! το λέω χωρίς ντροπές,τι να κάνουμε!) και αφετέρου για να πάρω συμβουλές για το πώς να βελτιωθώ από την κριτική ματιά των υπολοίπων. (κακά τα ψέματα, ΠΑΝΤΑ θα υπάρχει χώρος για βελτίωση!)
ελπίζω να σε καλύπτει η απάντηση μου!

@αποστόλης
η απάντηση σου έγραψε!
την διάβασα λεπτομερώς αφού έγραψα το άνωθεν μισό της δικής μου απάντησης και δεν μπορώ να πω τίποτα άλλο πέρα από το ότι ΣΥΜΦΩΝΩ απόλυτα σε όσα λες. με εκφράζει κ εμένα ουσιαστικά στο σύνολό της!
η φωτογραφία σου είναι η οπτική σου γωνία στην στιγμή που ζεις , είναι η δημιουργία των αναμνήσεων σου και η έκφραση της προσωπικότητας σου και της δημιουργικότητας σου!
σε ευχαριστώ για την γεμάτη και μεστή απάντηση σου!

[Stefanos]

Ενδιαφερουσα η συζητηση ποου ανοιξατε...
οσον αφορα το ερωτημα: "ΜΗΠΩΣ κάποιες φορές είναι καλύτερα να απολαύσουμε την στιγμή και όχι να την χάσουμε ή να την χαλάσουμε προσπαθώντας να την απαθανατίσουμε;"
Καλο ειναι να επιζητουμε την ισορροπια σε ολες τις εκφανσεις της καθημερινοτητας μας, ειτε φωτογραφια λεγεται αυτο, ειτε εργασια, ειτε ανθρωπινες σχεσεις, ειτε οτιδηποτε αλλο.
Οταν η απαθανατιση ενος ομορφου τοπιου ή ενος εντομου ή τελος παντων ενος θεματος, γινεται αυτοσκοπος και τρεχουμε να το φωτογραφισουμε....
Οταν δεν χαιρομαστε που βρεθηκαμε μπροστα στο μεγαλειο της φυσης ή ενος παιδικου χαμογελου....
Οταν συνειδητοποιουμε σε ποσο ομορφα μερη βρεθηκαμε, μπροστα στην οθονη του υπολογιστη όπου ξεκιναμε να δουμε τι φωτογραφιες εχουμε τραβηξει ολη μερα...
Τοτε ισως εχουμε προβλημα και ισως εχουμε χασει τις προτεραιοτητες μας....και καλο θα ηταν να το σκεφτουμε λιγο!

Οσον αφορα το ερωτημα: "-Τι ειναι αυτο που μας κανει να σηκωσουμε τον φακο για να φωτογραφισουμε?"
νομιζω οτι ειναι αρκετα υποκειμενικοι οι λογοι για τον καθενα μας, ωστοσο αντικειμενικα ολοι γνωριζουμε τι ειναι αισθητικα ομορφο και τι οχι, ανεξαρτητα αν το φωτογραφιζουμε...


Οσον αφορα το ερωτημα:"-Τι ειναι αυτο που μας κανει να δημοσιοποιουμε τις φωτογραφιες μας?"
νιμιζω οτι επισης ειναι υποκειμενικο. Εγω τουλαχιστο το κανω για να μαθω πεντε πραγματα (και πιστεψτε με εχω μαθει αρκετα) αλλα και λογω ματαιοδοξιας1 ποιος δεν ειναι ματαιοδοξος αλλωστε?

[_fok_]

Στέφανε, Καίτη και Στέλλα σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας και τον χρόνο που τους αφιερώσατε για να τις γράψετε!
Χαίρομαι πραγματικά που όλοι καταλήγουμε στο ίδιο συμπέρασμα!
Στέφανε ευτυχώς ή δυστυχώς, η ματαιοδοξία μας είναι και η κινητήρια δύναμή μας! ;p