ΟΝΕΙΡΟ

[DimitrisFileles]

ΟΝΕΙΡΟ

Έτεινε το χέρι άδειο
γεμάτο απελπισία
ίδιο σκεβρωμένο γέρικο σκαρί.
Πώς αναδύεται εκκωφαντική η σιωπή
μέσ’ από δυο κόγχες στο πρόσωπο!
Εμείς, οι άλλοι, προσπερνάμε
αποστρέφουμε το βλέμμα
επιταχύνουμε το βήμα.
Έχουμε ακόμη
όνειρα άπιαστα να πιάσουμε
κι ελπίδες φρούδες να προφτάσουμε
μακάριοι και ανυποψίαστοι
για την άγρια πραγματικότητα

Δημήτρης Φιλελές