Φίλες και Φίλοι,
σε αυτήν εδώ τήν υποσελίδα,θα μπορούσατε να τοποθετήσετε εικόνες από
Τοπία,Πόλεις,Χωριά,Μοναστήρια τού Νομού Ηρακλείου,συνοδευόμενες όμως με ενδιαφέρουσες πληροφορίες.Έτσι,θα δοθεί η δυνατότητα,στα μέλη της
Ομάδος,στα μέλη τού site,βεβαίως και σε επισκέπτες,να γνωρίσουν σημεία
πού ενδεχομένως δεν τα ήξεραν!
Ο μικρός ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου στο Φόδελε καταλαμβάνει το ανατολικό ήμισυ μιας προγενέστερης χρονολογικά τρίκλιτης βασιλικής. Είναι ένας σταυροειδής εγγεγραμμένος με τρούλο χωρίς νάρθηκα ναός. Στην τοιχοδομία του έχει ενσωματώσει σπόλια από τον αρχαιότερο ναό.
Ο ναός της Παναγίας σώζει δυο στρώματα τοιχογραφικού διακόσμου. Το αρχαιότερο στρώμα εντοπίζεται στα δυτικά γωνιακά διαμερίσματα και χρονολογείται στον 11ο αι. Στο βόρειο τοίχο αναπτύσσεται σε πυκνή παράταξη σειρά ολόσωμων αγίων και μαρτύρων με τους αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη. Στο νότιο τοίχο εικονίζεται η Δέηση και στους πεσσούς ολόσωμοι στρατιωτικοί άγιοι. Στα εσωρράχια των τόξων του βορείου και νοτίου διαμερίσματος αντίστοιχα διευθετούνται από μια πεντάδα μαρτύρων που συνεορτάζονται στις 25 Νοεμβρίου και 13 Δεκεμβρίου. Η ποιότητα της ζωγραφικής, ο κλασικιστικός της χαρακτήρας με τις ωραίες μορφές των οποίων τα χαρακτηριστικά αποδίδονται με πλατιές ελεύθερες πινελιές και χαμηλό ανάγλυφο, οι μορφές των αγίων και ο τύπος της μορφής του Χριστού από την παράσταση της Δέησης μαρτυρούν την άμεση εξάρτηση της ζωγραφικής από τα καλλιτεχνικά κέντρα της Κωνσταντινούπολης, η δράση των οποίων τεκμηριώνεται μέσα από έργα που βρίσκονται στην άμεση σφαίρα επιρροής της πρωτεύουσας (Νέα Μονή Χίου, Επισκοπή Ευρυτανίας, εικόνα Δέησης της Λαύρας).
Οι τοιχογραφίες της νότιας κεραίας του σταυρού ανήκουν στο ζωγραφικό στρώμα που χρονολογείται σύμφωνα με κτητορική επιγραφή στα 1323. Παριστάνονται η Υπαπαντή καθώς και σκηνές από το Βίο της Θεοτόκου. Οι παραστάσεις χαρακτηρίζονται από έντονο συντηρητισμό, καθώς συνδυάζουν τη χρήση των μαλακών τονικών διαβαθμίσεων της παλαιολόγειας τέχνης στο πλάσιμο των όγκων με τη γραμμική τεχνική των προηγούμενων δεκαετιών στην απόδοση των χαρακτηριστικών και των κλειστών περιγραμμάτων των μορφών. Έτσι η ομάδα αυτή των τοιχογραφιών εκπροσωπεί την ντόπια καλλιτεχνική παράδοση, λαϊκού χαρακτήρα, που ωστόσο δεν μπορεί να μείνει ανεπηρέαστη από την ανανεωτική διείσδυση της παλαιολόγειας τέχνης.
Στις παρυφές του συμπλέγματος των κορυφογραμμών του Αφέντη Χριστού (2025μ.), Ψαρής Μαδάρας, Κούπας, περικλείονται λεκανοπέδια ποικίλων μεγεθών από τα οποία το μεγαλύτερο και πιο ονομαστό είναι ο Ομαλός. Βρίσκεται σε υψόμετρο 1350μ. και έχει μήκος περίπου 4,50 χλμ. και πλάτος 600μ. Περικλείεται μεταξύ των κορυφών: Αφέντης Χριστός (2140μ.), δύο κορυφές στα νότιά του (2025μ. και 2005μ.), Κισσός (1090μ.), Παντούρας (1512μ.), αγνώστου ονόματος κορυφή δυτικά της τοποθεσίας Βουρλίδια (1417μ.) και Παπούρα (1827μ.).
Το χειμώνα τα αδιαπέρατα πετρώματα του πυθμένα του βοηθούν στη δημιουργία μικρής λίμνης στο κέντρο του, που αποστραγγίζεται σταδιακά μέχρι να απορροφηθεί εντελώς το καλοκαίρι. Το τοπίο είναι εξαιρετικό σε όλες τις εποχές του χρόνου, καθώς αλλάζει μορφές, από χιονισμένο σε καταπράσινο και λουλουδιασμένο και από γυμνό σε αλπικό με τη λίμνη στο εσωτερικό του.
Στη δυτική του πλευρά βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγίου Πνεύματος. Μέσα στο ιερό έχει πηγή νερού που χρησιμοποιούν οι κτηνοτρόφοι. Η πρόσβαση στον Ομαλό γίνεται από τα χωριά Έμπαρος, Κάτω Σύμη και Αμιρά αλλά και με τα πόδια από διάφορα μονοπάτια.