Make a wish

Σχόλιο

Σχόλιο από τον/την Χρήστος Μαρούλης στις 23 Ιούνιος 2020 στις 14:00

Πολύ ωραία λήψη και ανάρτηση!

Σχόλιο από τον/την Christos Christodoulou στις 16 Ιούνιος 2020 στις 22:59

Πολύ καλή η ματιά και η λήψη σου Κατερίνα !!Εξαιρετική ευκρίνεια!!

Σχόλιο από τον/την Ανδρέας Πολάκις στις 16 Ιούνιος 2020 στις 22:33

Πολύ καλή λήψη με εξαιρετική λεπτομέρεια και ευκρίνεια!!!

Σχόλιο από τον/την katerina xatziavramoglou στις 16 Ιούνιος 2020 στις 20:35

Σε ευχαριστώ πολύ, Γιάννη, τόσο για την επίσκεψη , όσο και για τη συμπλήρωση των απαντήσεων στα ερωτήματά μου!

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 16 Ιούνιος 2020 στις 19:46

Πολύ εύγλωττη η λεπτομέρεια που έχεις καδράρει από το τμήμα του άστεως που έχει βρεθεί στα θεμέλια του Μουσείου και πλέον είναι επισκέψιμο, Κατερίνα! 

Όσο για τα ερωτήματά σου, έχεις ήδη λάβει μεστές προσεγγίσεις από την κ. Αγγελική και τον Γιώργο. Οπότε μπορώ να παραθέσω 2-3 θεμελιώδεις -και πολύ γνωστές, νομίζω- σκέψεις του πραγματιστή και πανεπιστήμονα Αριστοτέλη, ο οποίος "κλείνει" την κλασική αρχαιότητα:  α) Ο άνθρωπος φύσει πολιτικόν ζώον.  β) Πάντες άνθρωποι φύσει ορέγονται του ειδέναι (=να μαθαίνουν). γ) Ουκ εν τω πολλώ το ευ, αλλ’ εν τω ευ το πολύ. Και, όταν ρωτήθηκε τι είναι ελπίδα, απάντησε: «Εγρηγορότος ενύπνιον» (=το όνειρο ξύπνιου ανθρώπου). Κάπου ανάμεσα σε αυτές τις παραμέτρους μοχθούσαν στην καθημερινότητά τους και οι Αθηναίοι των ερειπίων που φωτογράφισες.

Σχόλιο από τον/την katerina xatziavramoglou στις 16 Ιούνιος 2020 στις 19:15

Σας ευχαριστώ πολύ, Διονύση, Γιώργο Αγγέλη, Βασίλη και Αγγελική μου!

Βασίλη, δεν θυμάμαι αν υπήρχε γυάλινο πάτωμα κατά την φωτογράφιση, πέρασαν χρόνια από τότε. Αλλά αν μεσολαβούσε τζάμι πως έβγαλα μια τόσο ευκρινή εικόνα και επιπλέον πως ρίχνουν τα κέρματα οι θεατές???

Σχόλιο από τον/την Angel P στις 16 Ιούνιος 2020 στις 15:24

Πολύ ωραίο κάδρο και καταγραφή Κατερίνα μου , όπως και το θέμα που θίγεις.

Από πολύ παλιά , σχεδόν απαρχής του κόσμου,  η σκέψη τυραννάει τον άνθρωπο και τον εξουσιάζει. Οι σκέψεις είτε θετικές, είτε αρνητικές, είναι πάνω κάτω οι ίδιες που τον απασχολούν. Κάποτε δεν υπήρχαν δρόμοι και άλλα καταφύγια για να ξεφύγει κανείς απ΄αυτές, γι΄αυτό και προέκυψαν ερωτήματα ως αυτά που ανέφερες περί πεπρωμένου και γραμμένου, ως απαντήσεις στο υπαρξιακό. Ο άνθρωπος όμως είναι ελεύθερος να επιλέγει και γεύεται τις συνέπειες των επιλογών του. Ελεύθερος σε εισαγωγικά αφού η μιμητικότητα τον εγκλωβίζει και δεν θέλει να ξεχωρίζει τελικά γιατί δεν το αντέχει. Ακόμα και αν οι ευχές γινόταν πραγματικότητα δεν ξέρουμε αν ήταν προς όφελός του και δεν ξέρουμε αν ήταν ευγνώμων , αν τις χαιρόταν όπως νόμιζε και αν δεν αναζητούσε νέες ευχές να πραγματοποιήσει.

Σχόλιο από τον/την ΒΑΣΙΛΗΣ . Λ στις 16 Ιούνιος 2020 στις 14:00

Πολύ όμορφη λήψη Κατερίνα !!!

Απο το γυάλινο πάτωμα της εισόδου ?

Σχόλιο από τον/την ΓΙΏΡΓΟΣ ΑΓΓΈΛΗΣ στις 16 Ιούνιος 2020 στις 14:00

Αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ Κατερίνα... Θα υπέθετα ότι η διαφορετική εποχή που ζούσαν και... "θεμελίωναν" τις δικές μας εποχές, θα τους πρόσφερε διαφορετικά ερεθίσματα...
Όχι πως κάποια... όμορφη 35χρονη εκείνης της εποχής, δεν θα ήθελε να ρίξει "βιτριόλι" (εκείνης της εποχής), σε μια επίσης όμορφη αρχαία 34χρονη... αλλά με διαφορετικό τρόπο πιθανόν και άλλα μέσα...
Οι σκέψεις εκείνων των ανθρώπων, κατέληξαν με τον καιρό και σε εμάς, αλλά διαφορετικές... αλλαγμένες απ' όλα όσα μεσολάβησαν από τότε μέχρι σήμερα... ωχ, πήρα φόρα, σταματώ...
Πολύ όμορφη η λήψη σου !

Σχόλιο από τον/την ΔΙΟΝΥΣΗΣ στις 16 Ιούνιος 2020 στις 13:53

Πολύ ωραία λήψη Κατερίνα.