a short story 5

- Κυριακη σημερα ,
θα παμε στην εκκλησια...
ηδη καλεσε η πρωτη καμπανα
Σηκωθηκε και ντυθηκε
φορεσε κατι καθαρο και σκουρο
και βγηκε μαζι του.Πολλες οικογενειες ανεβαιναν στην εκκλησια
της Παναγιας της Επισκοπης , γεματη βασιλικους
και γαρυφαλα...θεοσκοτινη
μπηκε κι αναψε ενα κερι
προσκυνησε την εικονα του 14ου αιωνα
και καθησε πιο πισω...
Τα στασιδια γεματα με τους γεροντοτερους
που οσοι ενιωθαν νεοι στεκονταν ορθοι μπροστα τους
Ο παπας, μορφη δυναμικη, λειτουργουσε με δυνατη φωνη
ξαφνου ο Γερος διπλα μου σηκωσε το χερι του
-Ως εδω! φωναξε , σταματωντας την λειτουργια
Γυρισε στους ψαλτες και τους ειπε τι επρεπε να ψαλλουν
κοιτωντας τον παπα αν συμφωνει...
με ενα νευμα ο παπας ξεκινησε να ψελνει
απο το σημειο που μολις ειπωθηκε
οι ηλικιωμενοι γουργουριζαν ευχαριστημενοι
που μαθαινει ο παπας και τους ακουει...
- Θα πιεις ακομα ενα ποτο;
στραφηκε στην ομορφη τουριστρια διπλα του
Παντα τους αρεσε ν΄ακουν τις ιστοριες του
απεφευγε τις κουραστηκες σχεσεις
Χορευε μαζι τους , εκανε και κανα μπανιο,
καλοκαιριαζε , μα δεν ηθελε σχεσεις , ηταν αρραβωνιασμένος
αλλα δεν θυμοταν με πια...
Επρεπε να την ειδοποιησει αλλα πως;
Μαλλον αυτη θα εκανε την αναζητηση
ισως , ισως να μην την ξανασυναντουσε ποτε
ισως πεθανε και δεν το ξερει σκεφτοταν πινοντας το ποτο του....
Χαιρετησε και βγηκε εξω , τραβηξε για τον Πυργο
το κτισμα κατω στο χωραφι
περασε μεσα απ' τα χωραφια καληνυχτιζοντας
τους γαιδαρους και καποια πλασματα
που κοιμοντουσαν ορθια
Η λαμπα πετρελαιου αναβε ακομα
μπηκε και ειδε τον Γερο να κοιταζει
παλιες φωτογραφιες με το βιολι στα γονατα
κι ενα ποτηρι κρασι
-Αργησες!...σε λιγο θα πεσω
-Το ξερω...γι΄αυτο σε προλαβα
ειχε κοσμο σημερα , γνωρισα μια κοπελα απο την Λαπωνια...
-Τα χαραματα θα σκαψουμε τις αμπελιες
ο καιρος χαλαει , θα φυσαει αυριο
γι'αυτο πρεπει να ειμαστε κοντα
εχει καιρο να ξεσπασει η θαλασσα , μπαινει καλοκαιρι
και ειδα συνεφα πανω απο την Παχια και την Σειρηνα να'ρχονται...
-Θα'μαι ετοιμος!
-Τι κανεις εδω;
-Ηρθα για να βρω αυτο που ψαχνω
-και τι ψαχνεις;
-Δεν ψαχνω πια...το βρηκα!
Τα ματια του χαμογελουσαν...
Την ακολουθησε στο κατεβασμα της πλαγιας
-Σου εφερα κι ενα δωρο...της φωναξε
-Σκουλαρικια;... σαν αυτα που χαριζεις στα λιμανια;
-Ενα δαχτυλιδι...το αγορασα στην Κνωσο για σενα
-Για μενα;... γιατι σου αρεσω; τον ρωτησε γελωντας
-Ψαρευω και σκεφτομαι εσενα
βγαζω τις αιγες του αδελφου μου για βοσκη
και σκεφτομαι μονο εσενα
ακομα και τις ατελειωτες ημερες που περιμενα
να μπω στο λιμανι του Νειλου
εσενα σκεφτόμουνα , αρα θα γινεις γυναικα μου!
-Προς το παρον ειμαι ιερεια της Θεας
Μετα την γιορτη της γεννησης της Μητερας
θα την ρωτησω! και γελια χαρουμενα ακουγονταν στο δασος
και πιθηκοι κι αγριογατες πεταχτηκαν απ΄ τα χορτα
τρομαζοντας ο ενας τον αλλον
με τον πιθηκο να πηδαει και να κρυβεται στην αγκαλια της
-Φαινεται να την ξερει ,της ειπε ζηλευοντας
-Zει κοντα στο ιερο απο μικρο...με ξερει
Σσσχχιου!!! ακουστηκε και προσεξε την αγριογατα...
- κι αυτή με ξερει...