Βαρέθηκα στα σκοτεινά ν' ακροβατώ... επάνω σε τακούνια κι ό,τι βρω...

Σχόλιο

Σχόλιο από τον/την ΝΕΛΛΗ στις 18 Ιούνιος 2012 στις 16:20

σας ευχαριστω ολους για τα σχολια και τις ματιες σας!!!
Δημητρα η καθε ηλικια εχει τα δικα της ! ;)

Σχόλιο από τον/την dimitra kirgiannaki στις 24 Μάιος 2012 στις 8:54

παει καιρος που πεταξα το σουτιεν κ τα ψιλοτακουνα μου καπου...κ χαιρομαι που καποιος ακομα το κανει..αγαπημενο κομματι που σιγουρα δεν ταιριαζει στην ηλικια σου...

Σχόλιο από τον/την Πανος Καραμπελας στις 24 Μάιος 2012 στις 1:40

Γλυκεια ατμοσφαιρα,λιγο γοτθικη θαλεγα,με διαχυτο το αισθησιακο συναισθημα...και η φαντασια να...καλπαζει..

Σχόλιο από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ στις 23 Μάιος 2012 στις 23:46

Μα δεν την έχουμε ξαναδεί, Νέλλη; Το τραγούδι άλλαξε;

Σχόλιο από τον/την Αριστέα Μαρούντα στις 23 Μάιος 2012 στις 23:22

!!!!!

Σχόλιο από τον/την ΒΑΣΙΛΗΣ . Λ στις 23 Μάιος 2012 στις 21:40

Πολύ καλή !!!

Σχόλιο από τον/την Ted Athan-asopoulos στις 23 Μάιος 2012 στις 19:24

Καλή, αλλά αξίζει, νομίζω  -μπορεί να 'ναι και λάθος μου-  κάποιος να τραβήξει ένα Χ στο όποιο χθες, που μας κρατά δεμένους, ξεκολλώντας και τραβώντας μπροστά, και με ολόφρεσκες φωτογραφικές χαρούμενες αναζητήσεις, πέρα από το γκρίζο, το σκοτεινό, το καταθλιπτικό....

Ted