Ένα το χελιδόνι...

`
Τον πύργο της Ουρανούπολης με το χελιδόνι της ελπίδας αφιερώνω στην ομάδα του Φ.Τ. υπό τον Γ. Τσούμπα, που βρίσκονται για προσκύνημα στο Άγιον Όρος.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Από τα 15 μου –γενιά της Μεταπολίτευσης– ένιωθα και λειτουργούσα ως «ζῶον πολιτικόν». Είναι η πρώτη μου φορά, στα 52 μου, που ενώπιον εκλογών νιώθω… σκέτο! Σας μεταφέρω ένα τραγικά επίκαιρο ποίημα της καλής φίλης και συναδέλφου μου στο σχολείο ΑΝΤΡΥΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ. Είναι Κύπρια και το τιτλοφορεί «Τραύμα Κυπριακόν», αλλά μου επέτρεψε να γενικεύσω στον τίτλο:

ΤΡΑΥΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ

Καλαμιές θυμάμαι
σπάνιες αγκαλιές
και χελιδόνια
που έρχονται και φεύγουν
-όπως εδώ πάνω όλα-
και αγρύπνιας όνειρα
που δεν έζησα ποτέ μου

Κυκλάμινα
θάλασσες αγριεμένες μάχες
ταξίδια
που δεν έκανα ποτέ μου

Κουβέντες δωρικές
γέλια μετρημένα
φωτιές
ήττες
ένοπλα ερωτήματα
λησμονημένα πρόσωπα
παιδιά σε φωτογραφίες
μεσήλικες πια
θλιμμένοι
με διαδικασίες συνοπτικές
θυμάμαι
και χάδια
που δε χόρτασα ποτέ

Αγώνας να ξεχνάς
εκείνα που πονάνε
φοβήθηκα
αγρύπνησα
πείνασα
συντελεσμένα τόσα
από ενήλικα παράθυρα ιδωμένα
παρόντα
αυτά
δε σε ξεχνάνε.

ΑΝΤΡΥ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ
----------------------------
ΕΥΧΟΜΑΙ ΨΗΦΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ! ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΜΟΥΤΣΑΤΣΟΥ ΤΟ ΕΧΕΤΕ ΔΕΙ;


ΕΠ’ ΕΥΚΑΙΡΙΑ, ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ «ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ» ΑΠΟ ΧΑΝΙΑ: http://www.flashnews.gr/page.ashx?pid=3&aid=72378&cid=299

ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣΤΕ ΤΙ ΕΚΑΝΕ Ο ΙΣΗΜΕΡΙΝΟΣ!!!