Η γη δείχνει τις πληγές της, οι κορμοί των δέντρων σαν σκιές του παρελθόντος, και όμως… το μονοπάτι υπάρχει. Ο τίτλος κουβαλάει και μια βαθιά συμβολική χροιά, το ταξίδι μέσα από τις πληγές, η αναμέτρηση με την απώλεια, αλλά και η αργή, αθόρυβη πρόοδος στην αποδοχή αλλά πιθανώς και στην αναγέννηση.
Η αντίθεση φωτός-σκιάς, και το αμ, ενισχύουν την αίσθηση της σιωπής και της μοναξιάς μπροστά στο θλιβερό θέαμα!
Πολύ ομιλητική γεμάτη συναισθήματα η λήψη σου, Χρήστο!
Πολύ όμορφη λήψη συνονόματε!!Το μονοπάτι λειτουργεί σαν οδηγός ματιού, που οδηγεί τον θεατή προς το βάθος του κάδρου.Τα δέντρα που "αγκαλιάζουν" το μονοπάτι δημιουργούν σχεδόν μια σήραγγα, που ενισχύει την ένταση και τη δραματικότητα της σκηνής.Η ανθρώπινη παρουσία στα συν και το α/μ πολύ ταιριαστό!
katerina xatziavramoglou
Η γη δείχνει τις πληγές της, οι κορμοί των δέντρων σαν σκιές του παρελθόντος, και όμως… το μονοπάτι υπάρχει. Ο τίτλος κουβαλάει και μια βαθιά συμβολική χροιά, το ταξίδι μέσα από τις πληγές, η αναμέτρηση με την απώλεια, αλλά και η αργή, αθόρυβη πρόοδος στην αποδοχή αλλά πιθανώς και στην αναγέννηση.
Η αντίθεση φωτός-σκιάς, και το αμ, ενισχύουν την αίσθηση της σιωπής και της μοναξιάς μπροστά στο θλιβερό θέαμα!
Πολύ ομιλητική γεμάτη συναισθήματα η λήψη σου, Χρήστο!
την Πέμπτη
Christos Christodoulou
Πολύ όμορφη λήψη συνονόματε!!Το μονοπάτι λειτουργεί σαν οδηγός ματιού, που οδηγεί τον θεατή προς το βάθος του κάδρου.Τα δέντρα που "αγκαλιάζουν" το μονοπάτι δημιουργούν σχεδόν μια σήραγγα, που ενισχύει την ένταση και τη δραματικότητα της σκηνής.Η ανθρώπινη παρουσία στα συν και το α/μ πολύ ταιριαστό!
την Πέμπτη
Σπύρος Ζαφειρατος
Πολύ καλή ασπρόμαυρη Χρήστο. Ωραίες ζώνες λευκού γκρι. Θα προτιμούσα πιο έντονα μαύρα φίλε.
Το μήνυμα που περνάει η εικόνα έντονο και σαφέστατο.
την Παρασκευή